Oktoberloof
Het licht zo dun dat het door de nerven valt. De zon draait zich af, het schrale verwaaien staat om de hoek. Ik keek dwars door een kleuter heen in wie aders roestrood wegen banen. Vanonder scheefgezakte stoeptegels tasten rimpelarmpjes naar een zeepbel hemel. © André Degen