Winterslaap

Om ons heenspanden wij opnieuwhet membraan tussenbuiten en binnen. Maar voorlopig zijn we weeruitgezomerd.De campingbeheerderheeft de slagboom neergelatentussen ons speelterreinen de buitenwereld. De rupsenpoppenliggen op zolderte wachten ophet zonneseizoenwanneer ze zich wederomuitvouwen mogennaar het open licht. Als het ruisen weer begintin naar nul gedraaide gasstelletjesin de bomenin ons bloed. Maar…

Lees verder

Geen Nederlanders, graag!

Toen ik vandaag (9 juli 2025) de column las van Max Pam ‘Nederlanders in het buitenland betekenen ergernis, ongemak en onheil’, moest ik denken aan mijn eigen afkeer van ontmoetingen met landgenoten tijdens mijn vakanties. ‘Het zal wel typisch Nederlands zijn, maar zodra ik in het buitenland ben, wil ik…

Lees verder

Rock & roll

Onze eerste ontmoeting:Ik was twaalf, hoogzomersen ik stond op een balkon. Van over een smal ravijnwaaide muziek op mij overLong tall Ernie and the Shakers♫You should have seen merock and rolling…♫ Een vrouw in negligédie met de ochtend opengingstond tegen een balkonbalustradevolle bierflesnonchalante microfoontegen haar borstwaarop ze het ritme mee…

Lees verder

Oma Kloosterburen

Deze middag brengt mij terugbij mijn oma’s huisjedat met haar meegekrompen is. En weer loop ik wegvan die uitvalsbasismet mijn broerlangs eindeloze slotendoor het eindeloze landwaar onze jeugd verzwierftot waar het levennog niet ingepolderd was. Na het beslechtenvan een riddertwistwachtte onsin dat tussenthuiseen drankdie kracht teruggafen onze verhalenkregen de gloedvan…

Lees verder

Vogelaars

Voor Lieuwe Mensen legden hun korte blik af van alledagomhingen zich metde lange kijk. Onze gids legde de klokuit in de ruimte:‘Zwarte stern op drie uur,brilduiker op zes uur.’ Hij leerde onsvogels te vangenzonder ze te kortwieken. Naarmate de dag vorderdekwam de zeearendhoger aan de hemel te staan. Tot de…

Lees verder

Het mist

Mijn ogen tranen vanteveel willen zien.Er zit mist in mijn hoofd.Ik weet… Ik weet dat daarbuitenzoveel moois liggen moetmaar het is ongrij…ongrij…Ongrijpbaar ja. Blinde vlekkenspringen voor mijn ogen. Blijft het bruikbaarsteachter in het vergiet? Is het heelal zo grootals wij het zelf denken? Wat ligt er achter de mist? ©…

Lees verder

Stedeling

Er moet een spiegelruit zijnwaarin ik mij ophoud. Een etalagepoplaat een mensvoor zich knielen Kijkt het winkelpubliekzover van zich afdat de schaamtehaar niet omkleedt. We staarden in onze glazenwaar de liefdestil uiteenviel. Een lichaam uit het loodkocht duivenliefdedoor gul te strooien. De stad min joueen nuldie mijn ringvinger afkneep. In…

Lees verder

Waakzaam

Als de koekoek roeptmoet ikals de wiedeweergahet bos uiteen veilig heenkomen zoeken. De andere vogelswaren stil,De mieren rendenharder dan andersterwijl eekhoornvlug geruisdoor de takken liep. De tekenen waren zonneklaar,daarom verbijsterde het mijdat de anderen daargeen acht op sloegen. Het enige dat zij dedenwas lichtzinnig lachenen hun glazenals potsierlijke verrekijkerskantelen richtinghet…

Lees verder

Indianen aan het Winschoterdiep

De indianen vermaalden raaigraskorrelstot voedzame koekenproviand voor de strijd. Hun viel de geurniet meer opdie daar al hinglang voor de hemelhonden kwamen. (Wisten zij veeldat de Grote Gifgeestde tactiek toepastevan de verschroeide aarde) Zij kenden nog geen vuurwatergeen vuurwapens. Zij hadden zich teruggetrokkenop wat de beschaving voor henbraak liet liggen.…

Lees verder

Werkdag

Ik schraap mijn gezichtvan de spiegel.De afvoer is spreekbuisvan mijn vermoeidheid.Als ik opduikuit de wasbak,zijn mijn trekken dan weggespoeld?Ik hang mij opin de strop van fatsoenschuifel langsdichtgeplamuurde façades.De bus is een rijdende wachtkamer.Doordeweekser kan de dag niet zijn.Op de toetsenborden worden weerongehoorde rêverieën gespeeld.In mijn hoofd ligt grijze boetseerkleite grijp…

Lees verder