Uitvaart

‘Hé, zwaai es voor de foto!’En hij wuifde braaf vanaf het bovendeknaar zijn vrouw die hem met een klikweer uit zijn kader bevrijdde. Wie deze vakantiefoto zag kon wetendat zijn vrouw en kinderen meteen daarnaeen einde maakten aan zijn kort alleen zijn. Nu we dit kiekje terugzienin de diavoorstelling die…

Lees verder

Vergane glorie

Op de dagdat het 168 jaar geleden isdat Arthur Rimbaud geboren werddichter-zienerwonderkindhemelbestormerdie ons het heilig vuur voorhieldzou ik graag willen zeggendat hij voor generaties dichtersde Poolster is geweestdie hen leiddedoor menige donkere, woelige nachtmaar helaas:niet één hedendaagse dichterberoept zich op hemgeen enkele literaire sitebesteedt aandacht aan hem,geen eerbetoon,geen massapelgrimstochtnaar zijn…

Lees verder

Mijn hart

Mijn hart, we zijn nu eindelijk alleenver weg van de liefdeen haar open plekkenwaar geweien verstrikt raken.De liefde die harten alleen maaruit hun ritme brengt. Mijn hart, jij doet nugelijkmatig je werktijdens onze vaste ronde. Naarmate ik langer renstampen mijn voeten dit aantot vaste zekerheid: Dat ik mijn leven langtot…

Lees verder

Voor mijn kat

Als ik met mijn kat alleenin dit kot ongemerktde grote stilte bereikhoe lang zal het durenvoor Boris aan mij knagen gaat? Waar ligt voor een kathet omslagpunt tussen‘je vreet je eigen baasje toch niet op’ en‘ik verrek van de honger’? Wat zit eerder in mijn lichaam:Door honger aangescherpte tandjesof hard…

Lees verder

Niemand komt hier levend uit

Hij zette de dans inmet de standaardde microfooncobrakop waar hijomheen draaidesproeide hemzijn gif aansiste hem toespring uit je velbuig je tong meemet mijn slangentaalde Indiaandoor zijn fontanelnaar binnen geslopenliet de sjamaanin hem uithij zette zijn leven inde overdriveroulettespaakwieldraaide hij vol opende werkelijkheid liep uitin vloeistofdia’sin elke metamorfosezag hij meer terugvan…

Lees verder

Nazomerspel

We delen ons bloedmet de muggenherstellen de balansmet rode wijn.Ons lichaam merkt het verschiltoch niet meer op. In een kuip badend van lichthouden we onszelf veiligterwijl we worden omgevendoor donkere stammen. Een auto rijdt dwarsdoor het stuk heenmaar blijft in zijn eigen tijden wij in de onze. De sterren die…

Lees verder

Winterslaap

Om ons heenspanden wij opnieuwhet membraan tussenbuiten en binnen. Maar voorlopig zijn we weeruitgezomerd.De campingbeheerderheeft de slagboom neergelatentussen ons speelterreinen de buitenwereld. De rupsenpoppenliggen op zolderte wachten ophet lichte seizoenwanneer ze zich wederomuitvouwen mogennaar het open licht. Als het ruisen weer begintin naar nul gedraaide gasstelletjesin de bomenin ons bloed.…

Lees verder

Onthouding

Het ontkurkmoment uitstellen,de wijzers over het hoogste punt duwen.Tot dat ogenblik is de dag:besluipen van de roodhalsroerloos in verraderlijke sluimer. Dan gaat hij ademen. Wijn kom tot mij,mijn rode loperligt voor jou uitgerold,mijn huig baldakijnoverhuift dit juichmoment. De gestage stroomsleep de scherpe kantjes afvan de spijtdat het levennooit echt op…

Lees verder

Lege handen

Waar de jongens van mijn leeftijddoortastten, hun handen vol hadden aanhet omhoogschuiven van bloesjeshet ontmantelen van bh’skwam ik vaak niet verder danmijmeringen daarover. Die leeftijdgenoten stellen vastmet een spijt die niet echt schrijnt:‘Onze jeugd is voorbij’maar in het kielzog de zegevierin de nederlaag:‘Maar we hebben ereen mooi stuk van meegepakt.’…

Lees verder

Het onbenoemde

Hoe noem je de krampdie schiet in je handenals je gaat flipperen?Hoe heet de korte stiltedie intreedtna een vreselijk auto-ongelukvlak vóór het ogenblikdat het gegil, gejammer en gekreun losbarsten?Wat is de benamingvoor de zucht die ontsnaptaan een lek gepriktvacuüm koffiepak? Hoe heten de leegtes zélfin een taal die in een…

Lees verder