Mijn jongen Voor Julienje hoeft van je vaderniks aan te nemenmaar als ik jou één dingmee mag gevenuit dit bestaandan is het dit:Laat muziekjouw levenslangemetgezel zijn. Muziekblijft langerdan de liefde(zelfs de ouderlijkeal had ik dat graaganders gezien) Muziek blijft jongzweept opmaakt vrolijkstemt weemoedigtilt opbiedt troost. Op allebelangrijke ogenblikkenvan je…
Ik sta sinds een paar dagen weer geregistreerd op mijn niet-digitale domein, oftewel: ik ben weer thuis, na een twee weken durende vakantie (ik heb het vaker gezegd, zoiets kun je beter naderhand vertellen dan van tevoren). De vakantie is dus weer voorbij en wat doe je dan? Je ruimt…
Tsjonge, jonge, denk je ondertussen de bodem van het paranoïde complotdenken wel bereikt te hebben, in de vorm van een sticker die doodleuk oproept tot het stoppen met het desinfecteren van je handen, omdat ‘we belazerd worden’, blijkt zich daaronder toch nóg een souterrain in de menselijke geest te bevinden…
‘Geloof jij nog in de taal?’ vroeg ik haar. Ze keek me glimlachend aan knikte en bleef zwijgen. © André Degen
Zonder mijn ruggesteun zakte hij ineen.Ik had de bodem uit zijn bestaan gehaald. Samen de halve aardbol over gereisdlagen hij en ik perfect in balans. Maar ik besloot een kind op die plek te hijsen.Sindsdien kijkt dat uitdagend de wereld in. Ik weet ook wel, ik nam te makkelijk afscheid.‘Oké,…
‘Ik laat julliemet stiften werken,net zoalstoen je klein waswant een kindoordeelt nietvult niet in. Gebruik bij elk gevoeleen andere kleur,dus bijvoorbeeld:Waar ging groen over in roodof omgekeerd?En hoe denk jedat dat komt? Op welk puntheb je het ideedat je de emotie nogom kunt buigen? Als je aan het eindvan de…
Gisteren (29 juni 2020) las ik in De Volkskrant de column ‘Eenzaamheid is niet alleen sneu, maar schaadt ook de gezondheid’ van huisarts Rinske van de Goor. Van de Goor neemt eenzaamheid als thema voor haar stukje, omdat die in deze coronatijden ‘een hot topic’ is: ouderen in een verzorgingstehuis…
Toen de jaren bij mijnog soepel liepenhad ik de wijde wereldin moeten trekken(zo had ik dat tochook in de boeken gelezen?)maar hoewel iknog bijna niks konwas ik in schijtlaarzenal zeer bedreven. Ik ging nietop zuip- en naaivakantiein Lloret de Marbouwde met kameradengeen erfscheidingvan bierkrattenop camping De Appelhofwant: ‘te banaal’. Nee,…
Onze eerste ontmoeting:Ik was twaalf, hoogzomersen ik stond op een balkon. Van over een smal ravijnwaaide muziek op mij overLong tall Ernie and the Shakers♫You should have seen merock and rolling…♫ Een vrouw in negligédie met de ochtend opengingstond tegen een balkonbalustradevolle bierflesnonchalante microfoontegen haar borstwaarop ze het ritme mee…
‘Wat sta jij daar nou te niksen?’schamperde iemand eenstoen hij mij langduriguit een raam zag staren. Hij moest eens wetenhoeveel moeite het mij kostom elke keer weertot die staat te komen. © André Degen
