Een godinliet de witte stolaglijden van haarhemelse schoudersen stond daar toenin volle présencein de doorluchtige koepeltentwaar een koord voor haarde grens was tussentwee oneindigheden. Wij keken open de ademgleed ons terugin de keel. Haar machtigstille voortschrijden. Even legde elk dingop de wereldwijde zonneweidezich bij zijn schaduw neer. © André Degen
Eergisteren (31 maart 2025) stuitte ik op dit bericht: ene Thijs Grond is zijn trouwring kwijtgeraakt, krijgt daar zo’n beetje een rolberoerte van, omdat de ring is gemaakt van goud dat al twee generaties in het bezit van de familie is en beweegt vervolgens hemel en aarde om de ring…
Ik geef hierbij de randvoorwaarden aanvoor mijn toekomstige poëzie: Ik moet al dichtendniemand uitsluitenniemand voor het hoofd stoten. Negatieve kwalificaties alsdik, dom, lelijk, oud, enz.komen in mijn nog te schrijven gedichtenniet meer voor. Zwart, wit…, nee, kleurenkan ik beter ook niet noemen,en het verdient de voorkeurpersonen buiten beschouwing te laten.…
Woko Haram heeft weer eens toegeslagen. Nu in Stratford-upon-Avon, de geboorteplaats van William Shakespeare, die door velen wordt beschouwd als de beste schrijver aller tijden. Maar niet door iedereen, las ik eergisteren (19 maart 2025): er zijn mensen van de Shakespeare’s Birthplace Trust (nóóit van gehoord) die in het oeuvre…
In de poelspuwde het kikkervrouwtjeeitjes die jesteen konden kijken. Er was meer gebroed,dat wisten wij zeker. Dit was het bosjewaar je vóór donker uit moest Anders hield de Krommeneerje gevangen inzijn martelhut Hoorden wij van jongensdie het ook nietkonden navertellen. De hazelaarsstaf sloeg slangenmet zijn stijfheid. En altijd viel er…
De ene vogelkijksessie is de andere niet: was ik vorige week zondag nog goedgehumeurd en energiek aan het vogelen in de Kropswolder-buitenpolder/Westerbroekstermadepolder, afgelopen zondag (9 maart 2025) begaf ik mij chagrijnig en futloos op pad. Waarom ik zo sikkeneurig was? Wist ik het maar, het was een onbestemde humeurigheid die…
Mijn jongen Voor Julienje hoeft van je vaderniks aan te nemenmaar als ik jou één dingmee mag gevenuit dit bestaandan is het dit:Laat muziekjouw levenslangemetgezel zijn. Muziekblijft langerdan de liefde(zelfs de ouderlijkeal had ik dat graaganders gezien) Muziek blijft jongzweept opmaakt vrolijkstemt weemoedigtilt opbiedt troost. Op allebelangrijke ogenblikkenvan je levenklinkt…
Gisteren (7 maart 2025) had ik een muziekluisteravond met enkele buurtgenoten; stuk voor stuk zestigplussers die bovengemiddeld van muziek hielden, waarbij een enkeling zelfs het predicaat ‘muziekmaniak’ verdiende. De sessie vond plaats bij mijn buurman, aangezien hij over de beste geluidsinstallatie beschikt (waar ik – niet eens stiekem – best…
Mensen legden hun korte blik afvan alledagomhingen zich metde lange kijk. Onze gids legde de klokuit in de ruimte:‘Zwarte stern op drie uur,brilduiker op zes uur.’ Hij leerde onsvogels te vangenzonder ze te kortwieken. Naarmate de dag vorderdekwam de zeearendhoger aan de hemel te staan. Tot de leeuwerik het zenit…
Vandaag (2 maart 2025) was zo’n dag, zoals de grote Charles Dickens het formuleert in Great Expectations: “It was one of those March days when the sun shines hot and the wind blows cold: when it is summer in the light, and winter in the shade.” Ik ging eropuit, ‘de…
