Mijn hart, we zijn nu eindelijk alleenver weg van de liefdeen haar open plekkenwaar geweien verstrikt raken.De liefde die harten alleen maaruit hun ritme brengt. Mijn hart, jij doet nugelijkmatig je werktijdens onze vaste ronde. Naarmate ik langer renstampen mijn voeten dit aantot vaste zekerheid: Dat ik mijn leven langtot…
Eergisteren (4 mei 2025) kwam ik terug van een korte tussendoorvakantie in Duitsland, het Odenwald om precies te zijn. Het was eigenlijk een familiebezoek, maar omdat ik in die vier dagen van mijn verblijf ook een paar stedentrips maakte (naar mijn geliefde plaats Heidelberg en – voor het eerst in…
Van de kaartlas ik een ode vooraan lippen, tong en mond. Elke gang een couplet,de ober en jijmijn enig gehoor. Verrassingsmenu;wij namen watde zon ons voorstoofde. Met amusesliet je mijmondjesmaatvoorproeven. Ik nam de wijnrouteslingerde langssappig groen om te landen ineilandjes van fondant. © André Degen
Leuk en herkenbaar artikel gisteren (23 april 2025) in De Volkskrant: ‘Wat als alles níét naar wens is? Zo overwin je klaagschaamte in de horeca’ van Gidi Heesakkers (in de dodebomenversie van De Volkskrant is de titel trouwens pakkender: ’t Is goed geklaagd’). Het gaat over de terughoudendheid die wij…
“La brune, c’est la vraie” Alsof een torpedozich in je longen boort,zoals een jazztrompetje oor binnenknalt. Voor wie de werkelijkheidongefilterddurft toe te laten. De nachturen lagen opeengepaktin een verkreukeld pakje Gitanestotdat iemand die de slaapvan zich afbliesze naar het licht trok. Met vuuradem bestreken discussieswerden afgetikt. De ware liefhebberbracht de…
Gisteren (18 april 2025) ging ik met mijn vrouw per boemeltrein naar Delfzijl. Nu zie ik verschillende van mijn trouwe lezertjes hun wenkbrauwen optrekken en ik hoor ze verbijsterd vragen: ‘André, wat moet jij in godsnaam in Delf-fucking-zijl?’ Goeie vraag. Wat had ik op Goede Vrijdag in deze uithoek van…
Om ons heenspanden wij opnieuwhet membraan tussenbuiten en binnen. Maar voorlopig zijn we weeruitgezomerd.De campingbeheerderheeft de slagboom neergelatentussen ons speelterreinen de buitenwereld. De rupsenpoppenliggen op zolderte wachten ophet lichte seizoenwanneer ze zich wederomuitvouwen mogennaar het open licht. Als het ruisen weer begintin naar nul gedraaide gasstelletjesin de bomenin ons bloed.…
Eerst begint De Telegraaf erover (helaas achter een betaalmuur), een kleine week geleden, dan behandelt eergisteren (13 april 2025) RTV Noord het onderwerp, gisteren (14 april 2025) heeft Geen Stijl het erover en vandaag wijdt het AD er een artikel aan: wel of niet met een wc-rol over de camping…
Vanuit onze leunstoellosten wij moorden opbord op schootnadenkend snijdendin een mals stukje vlees. Door een confrontatiespiegelkeken wij bij mensen naar binnenmet levens overhoopgeschoten.Zelf bleven wijbuiten schot. Om het plaats delicttrokken wijhet vertrouwde schermtegen inkijkersliftten mee met rechercheurshielden onze eigen debriefing. Omdat het altijd laat werdging moeder rond met toastjes,vader schonk…
Afgelopen vrijdag (4 april 2025) las ik zoals elke vrijdag de column van Peter Buwalda. Die ging ditmaal over de voorliefde die zijn moeder had voor Georges Simenon, de veelschrijver uit Luik die in staat was om binnen een paar weken een roman te schrijven en die zich zijn hele…
