Van de kaartlas ik een ode vooraan lippen, tong en mond. Elke gang een couplet,de ober en jijmijn enig gehoor. Verrassingsmenu;wij namen watde zon ons voorstoofde. Met amusesliet je mijmondjesmaatvoorproeven. Ik nam de wijnrouteslingerde langssappig groenom te landen ineilandjes van fondant. © André Degen
Vandaag (23 augustus 2020) heb ik er al drie keer ‘rondje hond’ opzitten (en ik zal onze viervoeter na middernacht nog voor een vierde ronde mee naar buiten nemen), dus ik voldoe ruimschoots aan de ‘minimaal-twee-keer-per-dag-de-hond-uitlaten’-plicht die de Duitse Minister van Landbouw, Julia Klöckner, de hondenbezitters in haar land wil…
Om ons heenspanden wij opnieuwhet membraan tussenbuiten en binnen. Maar voorlopig zijn we weeruitgezomerd. De campingbeheerderheeft de slagboom neergelatentussen ons speelterreinen de buitenwereld. De rupsenpoppenliggen op zolderte wachten ophet lichte seizoenwanneer ze zich wederomuitvouwen mogennaar het open licht. Als het ruisen weer begintin naar nul gedraaide gasstelletjesin de bomenin ons…
Vandaag (15 augustus 2020) stuit ik op dit artikel. Goeie vraag: waarom gaan we eigenlijk in godsnaam kamperen? Blijf toch thuis! Daar is alles gemakkelijker, gerieflijker. In je eigen huisje stuit je op geen van de ongemakken die je als kampeerder in het verre buitenland steeds weer tegenkomt. Je hoeft…
Mijn jongen Voor Julienje hoeft van je vaderniks aan te nemenmaar als ik jou één dingmee mag gevenuit dit bestaandan is het dit:Laat muziekjouw levenslangemetgezel zijn. Muziekblijft langerdan de liefde(zelfs de ouderlijkeal had ik dat graaganders gezien) Muziek blijft jongzweept opmaakt vrolijkstemt weemoedigtilt opbiedt troost. Op allebelangrijke ogenblikkenvan je…
Ik sta sinds een paar dagen weer geregistreerd op mijn niet-digitale domein, oftewel: ik ben weer thuis, na een twee weken durende vakantie (ik heb het vaker gezegd, zoiets kun je beter naderhand vertellen dan van tevoren). De vakantie is dus weer voorbij en wat doe je dan? Je ruimt…
Tsjonge, jonge, denk je ondertussen de bodem van het paranoïde complotdenken wel bereikt te hebben, in de vorm van een sticker die doodleuk oproept tot het stoppen met het desinfecteren van je handen, omdat ‘we belazerd worden’, blijkt zich daaronder toch nóg een souterrain in de menselijke geest te bevinden…
‘Geloof jij nog in de taal?’ vroeg ik haar. Ze keek me glimlachend aan knikte en bleef zwijgen. © André Degen
Vandaag (17 juli 2020) begrijp ik dat het niet best gesteld met ons is: we worden namelijk belazerd! Door wie? Nou, ‘de elite’, denk ik, of de deelnemers aan de Bilderberg-conferentie of, wie zal het zeggen, door de virologen en immunologen die onder één hoedje spelen met de regering en…
Zonder mijn ruggesteun zakte hij ineen.Ik had de bodem uit zijn bestaan gehaald. Samen de halve aardbol over gereisdlagen hij en ik perfect in balans. Maar ik besloot een kind op die plek te hijsen.Sindsdien kijkt dat uitdagend de wereld in. Ik weet ook wel, ik nam te makkelijk afscheid.‘Oké,…
