‘Ik moet nodig weer eens beginnen.’ Het nieuwe boek blijft hangen. De schrijver voor wie het geheugen een kwelling was herkent zijn bevrijder niet. Stukken hersenschors drijven in troebel oogwater. Op zijn verjaardag geen jaartje ouder opgenomen in tijdloosheid. ‘Als ik doodga word ik onverdwijnbaar of hoe heet dat ook…
Vandaag (15 december 2018) nog even een verlaat eerbetoon aan de Grote Volksschrijver Gerard Reve, die gisteren zijn 95e verjaardag zou hebben gevierd, als hij niet op 82-jarige leeftijd door meneer Alzheimer aan de hand was genomen en het land van vergetelheid was binnengevoerd. Op deze zaterdag wijdt Reve-liefhebster (ik…
Een frietkot We naderen het eind van het jaar, oftewel: de tijd van bespiegelen is aangebroken. We kijken, op de drempel van 2019, achterom en bedenken wat wel goed ging en wat niet in het bijna voorbije 2018. Voor journalist, columnist en programmamaker Teun van de Keuken een periode om…
Als puber zag ik al het leven dat ik wilde leiden van mij wegrijden. Ik kwam een oudere jongen tegen op een glimmend nieuwe motor mooie meid achterop. Ze legde een warme band om zijn middel. Zo’n rugdekking maakt je onkwetsbaar. Zoals hij de gashendel achteloos bediende zou ik mijn…
Vandaag (8 december 2018) moest ik ineens denken aan De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera en dan in het bijzonder over de bladzijden die hij wijdt aan het fenomeen ‘kitsch’. Kundera’s bestseller heb ik integraal nog niet weer herlezen (iets wat ik wel van plan ben te…
Vanuit onze leunstoel losten wij moorden op bord op schoot nadenkend snijdend in een mals stukje vlees. Door een confrontatiespiegel keken wij bij mensen naar binnen met levens overhoop geschoten. Zelf bleven wij buiten schot. Om het plaats delict trokken wij het vertrouwde scherm tegen inkijkers liftten mee met rechercheurs…
Wende Uitgesloten dat de zon opkomt boven de barricades. Klinkers uit hun verband gerukt doen een gooi naar hun toekomende tijd. Straten voegen zich niet langer als loper naar iedere deur. Verharde gronden worden braak geploegd open voor een nieuwe bovenlaag. Blinde ratten vreten zich razend een weg door…
Wereldleed teruggedrongen tot knusse knisperkrant. Aan dat verticale tafelkleed smul ik van ellende elders. Met miniatuurdrietand sloop ik suikergoedbouwsel laat dwergijsberg afsmelten in duisterheet kaboutermeer. Als ik mij stilhoud tussen oude taarten kleertjeshondjes als disgenoot gaat misschien aan mij voorbij wat bijtgraag aan mij snuffelen komt waar kou en donker…
Vandaag (16 november 2018) lees ik in De Volkskrant een interview met de kunstenaar Jasper Krabbé. In deze rubriek, ‘Wat zijn dat voor vragen?’, krijgt de ondervraagde steeds twee tegengestelde of in ieder geval vrij ver uit elkaar liggende begrippen voorgelegd waaruit hij moet kiezen, bijvoorbeeld: ‘sporten’ of ‘snacken’?, ‘televisie’…
Zwarte parels De wind verjoeg krantenflarden met nieuws van de tijd losgescheurd. Hiernamaals in het leven roepen vond jij niet nodig. Jij kwam er nu ook niet op terug. In de kamer van reflectie zat ik tegenover een mooie statige vrouw aan haar oren tranen die een andere weg hadden…
