Het ontkurkmoment uitstellen,de wijzers over het hoogste punt duwen.Tot dat ogenblik is de dag:besluipen van de roodhalsroerloos in verraderlijke sluimer. Dan gaat hij ademen. Wijn kom tot mij,mijn rode loperligt voor jou uitgerold,mijn huig baldakijnoverhuift dit juichmoment. De gestage stroomsleep de scherpe kantjes afvan de spijtdat het levennooit echt op…
Waar de jongens van mijn leeftijddoortastten, hun handen vol hadden aanhet omhoogschuiven van bloesjeshet ontmantelen van bh’skwam ik vaak niet verder danmijmeringen daarover. Die leeftijdgenoten stellen vastmet een spijt die niet echt schrijnt:‘Onze jeugd is voorbij’maar in het kielzog de zegevierin de nederlaag:‘Maar we hebben ereen mooi stuk van meegepakt.’…
Hoe noem je de krampdie schiet in je handenals je gaat flipperen?Hoe heet de korte stiltedie intreedtna een vreselijk auto-ongelukvlak vóór het ogenblikdat het gegil, gejammer en gekreun losbarsten?Wat is de benamingvoor de zucht die ontsnaptaan een lek gepriktvacuüm koffiepak? Hoe heten de leegtes zélfin een taal die in een…
Glansrijk of met doffe berusting,een sleep vrouwen op je kerfstokof maar een handjevol,de wereld doorkruist of een huismus,wat je staat van dienst ook was,de Dood isde grote platwals,die alle plooien gladstrijkt. Hoe volgepropt met spijtje rugzak ook raaktetot hij bijna ondraaglijk werd,hier wordt hij zachtjesvan je afgenomen. Op deze akker…
Hoe was het ook alweerom fit te zijn?Zelfs de pogingdat terug te halenis me teveel. Toch was er een tijddat ik mij niet elke ochtendverpletterd vanonder een rotsblokvandaan moest wurmenom mezelf herrezen te verklaren. Bezigheden van mijn medemensaanschouw ik nuals door een ziekenhuisraam.Daarbuiten fietst, wandelt, kanoot,loopt men hard;dingen waarvoor ik…
Wanneer de koninginaan zichzelf gaat denkenals ‘al zoveel winters oud’ Zal ze dan de zoele avondenmissen uit haar jeugdtoen mengewoon op straatelegant loomde rumba uitzwierde? Dan beseft ze dat men in haartweedehands vaderlanddie kille klomp kleialleen op Koningsdaghost op straaten dan nog slechtseen houterige klompendans. Denkt ze dan terugaan de…
Op dit ogenblikvoel ik mijn oudersnaar mij kijkenvanaf het bankjevoor ons zomerhuisjewaar de aanwijsstokvan de zonnewijzerons speelveld afgrenst. Mijn vadermet een gul glaswaar de zonin rond walstmijn moedermet haar ogen dichtdie ze elk moment weeropen kan doen. © André Degen
Stap op de rode loperook als je niet bekend bent,stap op de rode loperwant als mensen je daarzien paraderendenken ze:Die zou ik toch moeten kennen?Het ligt aan mijdat dat gezicht mij niets zegt.Wees vrij.Wees brutaal.Wees onbeschaamd.Wees jong.Stap op de rode loperen je bent een beroemdheid! © André Degen
Vanuit onze leunstoellosten wij moorden opbord op schootnadenkend snijdendin een mals stukje vlees. Door een confrontatiespiegelkeken wij bij mensen naar binnenmet levens overhoopgeschoten.Zelf bleven wijbuiten schot. Om het plaats delicttrokken wijhet vertrouwde schermtegen inkijkersliftten mee met rechercheurshielden onze eigen debriefing. Omdat het altijd laat werdging moeder rond met toastjes,vader schonk…
Stap op de rode loperook als je niet bekend bent,stap op de rode loperwant als mensen je daarzien paraderendenken ze:Die zou ik toch moeten kennen?Het ligt aan mijdat dat gezicht mij niets zegt.Wees vrij.Wees brutaal.Wees onbeschaamd.Wees jong.Stap op de rode loperen je bent een beroemdheid! © André Degen
