In de poelspuwde het kikkervrouwtjeeitjes die jesteen konden kijken. Er was meer gebroed,dat wisten wij zeker. Dit was het bosjewaar je vóór donker uit moest Anders hield de Krommeneerje gevangen inzijn martelhut Hoorden wij van jongensdie het ook nietkonden navertellen. De hazelaarsstaf sloeg slangenmet zijn stijfheid. En altijd viel er…
Mijn jongen Voor Julienje hoeft van je vaderniks aan te nemenmaar als ik jou één dingmee mag gevenuit dit bestaandan is het dit:Laat muziekjouw levenslangemetgezel zijn. Muziekblijft langerdan de liefde(zelfs de ouderlijkeal had ik dat graaganders gezien) Muziek blijft jongzweept opmaakt vrolijkstemt weemoedigtilt opbiedt troost. Op allebelangrijke ogenblikkenvan je levenklinkt…
Mensen legden hun korte blik afvan alledagomhingen zich metde lange kijk. Onze gids legde de klokuit in de ruimte:‘Zwarte stern op drie uur,brilduiker op zes uur.’ Hij leerde onsvogels te vangenzonder ze te kortwieken. Naarmate de dag vorderdekwam de zeearendhoger aan de hemel te staan. Tot de leeuwerik het zenit…
Ik had de Fransenmet al hun psychologische inzichttoch wijzer geacht:Hoe kun je het verledennou in godsnaam‘eenvoudig’ noemen? © André Degen
De Indianen vermaalden raaigraskorrelstot voedzame koekenproviand voor de strijd. Hun viel de geurniet meer opdie daar al hinglang voor de hemelhonden kwamen. (Wisten zij veeldat de Grote Gifgeestde tactiek toepastevan de verschroeide aarde) Zij kenden nog geen vuurwatergeen vuurwapens. Zij hadden zich teruggetrokkenop wat de beschaving voor henbraak liet liggen.…
De demonstratieleider schreeuwde in de megafoon:‘We trekken op naar de ambassadevan hoe heet dat land ook alweeren gaan daar de vrijlating eisen vanjullie weten wel wie.’ Op de spandoeken stond:‘Weg met dit of dat!’‘Stop zus of zo!’ En de demonstranten scandeerden:‘Leve Dinges, leve Dinges!’ © André Degen
Hij zette de dans inmet de standaardde microfooncobrakop waar hijomheen draaidesproeide hemzijn gif aansiste hem toespring uit je velbuig je tong meemet mijn slangentaalde Indiaandoor zijn fontanelnaar binnen geslopenliet de sjamaanin hem uithij zette zijn leven inde overdriveroulettespaakwieldraaide hij vol opende werkelijkheid liep uitin vloeistofdia’sin elke metamorfosezag hij meer terugvan…
Schreeuwde hijop dat ultieme ogenblikin tegen alle filosofie?Non. Non! NON! Niet langer was de dood‘het uiterste nog nietvan het mens-zijnals kunnen zijn’maar een Facel Vegadie de tijd uitreed. Het manuscript vande Eerste Mensals codicil. In zijn jaszakongebruikt treinkaartjevoor dezelfde reismet een alternatieveaankomsttijd. © André Degen
Tussen twee duisternissenheeft mijn spetterkaarsjeeven fel gebrand. © André Degen
Deze middag brengt mij terugbij mijn oma’s huisjedat met haar meegekrompen is. En weer loop ik wegvan die uitvalsbasismet mijn broerlangs eindeloze slotendoor het eindeloze landwaar onze jeugd verzwierftot waar het levennog niet ingepolderd was. Na het beslechtenvan een riddertwistwachtte onsin dat tussenthuiseen drankdie kracht teruggafen onze verhalenkregen de gloedvan…
