Luna

Je hoeft maar een paar meubels te verschikken en de afwezigheid van een lege mand valt anderen al niet meer op. Hondeharen, zoveel weggezogen; een pluk wordt ineens verzamelaarsobject. Je brengt haar terug tot uitvergrote levenslust aan de wand. In een strooibus weggezet tussen andere levenloze voorwerpen – nu bescheiden…

Lees verder

Zoon

Voor hem zet ik blokjes taal in elkaar en zo loopt een roerloos paard zomaar een prentenboek uit. Ik breng plinten op ooghoogteboarding waartegen zijn schaterplezier terug de kamer in kaatst. Ik zie graag dat hij mij boven het hoofd groeit. Er mag geen sport zijn waarin hij mij niet…

Lees verder

Hondse trouw

Zo zachtmoedig kunnen mensenogen niet kijken bij de laatste injectie. De eennalaatste die de voordood inbracht verdreef eindelijk jouw pijn; je ogen verschoten ervan terug tot hun rustkleur. Je liet je gedwee de dood injagen en keek mij die dat meehielp te doen trouwhartig aan. © André Degen

Lees verder

Lerares Chinees

Door het cordon om haar vaderland smokkelde zij een bloem die ging openstaan naar het weidsere Nederland. Uit haar mond wil ik het Chinese karakter verstaan.‘Bij shí, zijn, de tong naar beneden krullen.’ Ik laat mijn oren hangen naar haar lippen. Geduldig zet zij over en weer woorden over. Als…

Lees verder

Het Absurde

Schreeuwde hij op dat ultieme ogenblik in tegen alle filosofie? Non. Non! NON! Niet langer was de dood ‘het uiterste nog niet van het mens-zijn als kunnen zijn’ maar een Facel Vega die de tijd uitreed. Het manuscript van de Eerste Mens als codicil. In zijn jaszak ongebruikt treinkaartje voor…

Lees verder

Geluk

Duivenveertje zag je niet aankomen in het stadsgeraas landt onmerkbaar op je. Houd je adem in beweeg niet. © André Degen

Lees verder

De man die zichzelf het leven uit schoot

Vandaag (18 februari 2023) is het zaterdag en dan open ik de dag, zoals eigenlijk alle dagen: door uitgebreid de krant te lezen. Daarbij heb ik de wat rare (autistische, zo u wilt) gewoonte om de krant van achteren naar voren te lezen. Zodoende stuitte ik al meteen op de…

Lees verder

Doorbraak

De bruid was die dag allerminst in een tophumeur: Een furieuze furunkel was die nacht uit haar halsje gebroken. Hoeveel pancake ze ook aanbracht, ze kreeg hem niet weggestreken. Het was of iemand was opgestaan uit protest tegen deze bruiloft. De gasten keken beleefd gegeneerd heen om deze onderhuidse woekering,misgeboorte…

Lees verder

Stadsoase

Onderduiken in een volkstuinencomplex me terugtrekken achter een schermhaag koken op komfoor. Leven in een poppenhuis te midden van houtje-touwtjebouwsels leven naar het idee dat gaandeweg het bestaan je behuizing steeds krapper wordt totdat die precies passend is. Tot die tijd wil ik onkruid wieden in een kaboutertuin (omdat ook…

Lees verder

Het leven van een dichter

Het publiek hoorde mijn gedichten beleefd aan. Er werd beschaafd geklapt. De vragen na afloop bleven binnen de perken. Ik stootte niemand voor het hoofd. Bij de nazit hield ik mijzelf keurig in de hand. Vriendelijk maar beslist sloeg ik de uitnodiging van een bezoekster af om bij haar de…

Lees verder