Nu denken jullie natuurlijk, met zo’n titel: het is zover. Het is André nu écht in z’n kop geslagen, hij is niet meer te redden, er zal nooit meer één zinnig woord uit die jongen komen, als hij al zulke titels de wereld in gaat sturen. Afvoeren die vent en…
Voor hem zet ik blokjestaal in elkaaren zo looptroerloos paardprentenboek uit. Ik breng plintenop ooghoogteboarding waartegenzijn schaterplezierterug de kamer in kaatst. Ik zie graagdat hij mijboven het hoofd groeit. Er mag geen sport zijnwaarin hij mijniet verslaat. Hij mag mijn popheldenachteloos hatenals hij met zijn vriendenweg kantelt. Als hij besteltvoldoe…
Eergisteren (4 november 2020) stond er een verhaal in De Volkskrant dat mij raakte. Gelukkig niet omdat het in feite mijn verhaal was, maar omdat het, met een beetje minder geluk, mijn eigen verhaal had kunnen zijn. Het artikel ‘Ook een autoreis naar Tokio maakte geen einde aan de ‘permanente…
Het ontkurkmoment uitstellen,de wijzers over het hoogste punt duwen.Tot dat ogenblik is de dag:besluipen van de roodhalsroerloos in verraderlijke sluimer. Dan gaat hij ademen. Wijn kom tot mij,mijn rode loperligt voor jou uitgerold,mijn huig baldakijnoverhuift dit juichmoment. De gestage stroomsleep de scherpe kantjes afvan de spijtdat het levennooit echt op…
Mam, langs dezemij onsympathieke wegwil ik je laten wetendat we eindelijkeen vervanger hebben gevondenvoor jouw Flappie. Toen je hoorde van het verliesnam je het jezelf nog wel kwalijkdat je niet meteen twee had gekocht ‘voor het geval dat er een weg zou raken’. Flappie werd te midden vanmeer dan honderd…
Vandaag (20 oktober 2020) wil ik graag even stilstaan bij de geboortedag van – wat mij betreft – de grootste dichter aller tijden, Arthur Rimbaud. Op 20 oktober 1854 kwam hij ter wereld om een niet bepaald gelukkig leven tegemoet te gaan. Zevenendertig jaar later kwam daar alweer een einde…
Gisteren (14 oktober 2020) schreef ik een weblogbijdrage over een vogel die in onze contreien maar zelden wordt gespot en dan zeker niet in een bedrijventerreinomgeving: de hop. Hij was sinds een paar dagen in de stad Groningen gesignaleerd en als amateur-vogelaar was ik het aan mijn stand verplicht op…
Mensen legden hun korte blik afvan alledagomhingen zich metde lange kijk. Onze gids legde de klokuit in de ruimte:‘Zwarte stern op drie uur,brilduiker op zes uur.’ Hij leerde onsvogels te vangenzonder ze te kortwieken. Naarmate de dag vorderdekwam de zeearendhoger aan de hemel te staan. Tot de leeuwerikhet zenit aangafvan…
Ik liet me haar aanleunen, Voor Anja, wie dit gedicht op het lijf geschreven ismocht bij haarnaar binnen kijken. Elk volgend glas bier pylondie onze eigen weg markeerdenaar een vertrekwaarvan ik het ochtendlichtal voelde schuren in mijn hoofd. Ik neem de verkeerde deuren toch past mijn sleutel. © André Degen
Hij mocht altijd slapenin het opgemaakte wiegje.Dat stond er toch nogongebruikt. © André Degen
