Stond God achterdeze defenestratie?Stuurde Hij de duifdie mijn vriend voerdedie mijn vriendde dood in voerde?Zijn sterke armdie heel Praag omhelsdedeed een greepnaar de dronkenschapdiepedonkere oneindigheid.Zijn schrijvershandtopzwaartrok hem het venster uitde weggeschreven leegte in.De duif trok een fraaie ophaaldie mijn vriend zekergewaardeerd zou hebbenachter diens laatstegebroken articulatie. Tussen die vleugelssoepele omslagbladenlag…
Het ontkurkmoment uitstellen, de wijzers over het hoogste punt duwen. Tot dat ogenblik is de dag: besluipen van de roodhals roerloos in verraderlijke sluimer. Dan gaat hij ademen. Wijn kom tot mij, mijn rode loper ligt voor jou uitgerold, mijn huig baldakijn overhuift dit juichmoment. De gestage stroom sleep de…
Op de dagdat het 168 jaar geleden isdat Arthur Rimbaud geboren werddichter-zienerwonderkindhemelbestormerdie ons het heilig vuur voorhieldzou ik graag willen zeggendat hij voor generaties dichtersde Poolster is geweestdie hen leiddedoor menige donkere, woelige nachtmaar helaas: niet één dichterberoept zich op hemgeen enkele literaire sitebesteedt aandacht aan hem,geen eerbetoon,geen massapelgrimstochtnaar zijn…
Mam, langs deze mij onsympathieke weg wil ik je laten weten dat we eindelijk een vervanger hebben gevonden voor jouw Flappie. Toen je hoorde van het verlies nam je het jezelf nog wel kwalijk dat je niet meteen twee had gekocht ‘voor het geval dat er een weg zou raken’.…
Aan mijn bed bungelt slap bulletin infuus moet opnieuw leren lopen voedsel dringt mijn lichaam binnen elke behoefteschreeuw brengt kamerschermen een zeiltje vangt water volgezakt met verloren mineralen tussen bedrand en toiletpot gaapt een ravijn mijn spieren leggen zich neer de uitgang een carrousel © André Degen
Was je tocht tot nu toe de moeite waard? Ik hoop het, want bedenk voor je verder gaat: Met wat er nu in je rugzak zit zul je het de rest van je reis moeten doen. ‘Een heel leven voor je’ ligt mijlenver achter je. Je laatste paar bergschoenen heb…
Ik weet het is een beleving uit het boekje door grubben over veldwegen langs akkers die verruigen mogen en beekoevers waarvan de verflauwingshoek berekend is. En toch als wij de buitenlucht diep inhalen verwijdt ons gemoed zich tot stroompjes worden opgenomen in onze bloedsomloop. En wij zien bemoste mastadontpotenoprijzen uit…
Aan de andere kantvan de donkere spiegelben je met me meegegaan.Je keek naar me, glimlachte,dronk koffie als ik dat deed,las het boek met me mee.Ik ken je wel, duistere vriend.Je bent, hoewel vlak naast me,dimensies verder.De gierende windlaat je haar onberoerd,de zwarte koudeert je niet.Bij het uitstappenlaat ik je achter…
De maan staat vol, door houtstapels trekt gehuil van wolven. Mijn slaapwandel trekt naar het Dammerbos waar pierlala opspringt en katuilen uitvliegen op bezemstelen. Ik laat mij vlijen tussen afleggers. Dorpelingen vlechten een krans imbeertakken houden aan moer ontstegen geesten op afstand. Wasvrouwen wrijven mij in met jeneverbessap tot mijn…
Toen ik jong was eindigden alle natuurfilms steevast met dezelfde boodschap: ‘En we zullen zuinig moeten zijn op [bedreigd natuurreservaat naar keuze invullen] willen we de kreet van de [zeldzaam dier uit dat gebied naar keuze invullen] in de toekomst kunnen blijven horen.’ En dan kwam er een eindshot van…
