Vandaag zou hij 91 geworden zijn
Gerard Reve toen hij nog jong en schoon was (tenminste, voor aanhangers van de Griekse beginselen) Niemand besteedt er verder aandacht aan, daarom wil ik zijn verjaardag niet helemaal ongemerkt laten passeren: Gerard Reve zou vandaag (14 december 2014) – of eigenlijk gisteren – 91 jaar zijn geworden, als Mr.…
Nog één keer dan: de bibs van Pippa
De allerlangste dag
Ik roeiend, jij languit op je rug, kijkend naar de lucht. Elke beweging van mij aan de spanen is de streek van een schilder die jou nieuwe landschappen binnenvoert. Jouw glimlach plant zich voort door het water. Het paviljoen op het eilandje midden in het meer laat alle windstreken toe.…
Ouder worden
Met de jaren krimpen ook mijn gedichten. © André Degen
Leeftijd doet er wel degelijk toe
Zo worden vijftigplus werknemers gezien door veel werkgevers. Hè, hè, het hoge woord is eruit. Vandaag (8 december 2014) krijg ik ein-de-lijk eens eerlijk te horen van een intercedente waarom ik voor een baan ben afgewezen waarvoor ik wel degelijk gekwalificeerd was (tekstschrijver): de werkgever gaf de voorkeur aan een…
Het zwarte licht
De zon is zelf vergeten hoe oud hij is. Hij heeft zelfs geen kracht meer om zijn eigen lichaam te verwarmen. Zijn licht is grijs. Deze ochtend had hij amper energie zichzelf boven de horizon uit te tillen. De hele dag bleef hij laag aan de hemel hangen. Vroeger durfde…
Fremdkörper
Er is een stukje vlees uit mij gesneden zo klein dat het iemand buiten mijn lichaam niet opvalt. Ik moest het loslaten maar sindsdien tast ik ernaar tong in holte van getrokken kies. Het was onschadelijk, het was van mij, het is me afgenomen, het ligt weerloos nu ter observatie.…
Een nieuw onderkomen voor de Dichtclub
Dit mij zo vertrouwde interieur zal na 1 januari 2015 ‘onder de hamer gaan’. Vandaag (4 december 2014) is the day after. Gisteravond vond namelijk de allerlaatste Dichtclub-avond plaats in café Marleen. Dat was natuurlijk omzien in weemoed, want de Kleine Pelsterstraat 7 is bijna twaalf jaar het thuishonk geweest…
Luchtwachttoren
Zijn leven lang wachten op iets wat nooit kwam. Schraler de wind door zijn uitgesleten openingen. De waakmannen tuurden tot hun ogen traanden gingen bijna hopen dat uit het koude oosten de lang beloofde dreiging eindelijk zichtbaar werd. De jaren glipten ongemerkt langs hen als een vlucht koperwieken bij nacht.…