Een Witte Kerst, graag!

Sinds de Kerst niet meer wit isen het landschap tijdens die dagenniet langer toegedekt wordtdoor een koude, warme dekendie geluiden dempt, verdriet verzachten ruzies afkoeltlaat ik de kerstdagenliever blanco. Ik wil ’s winters buiten lopendat het knerpt,ingesneeuwd raken in een landschapwaar takken aanrakensneeuwbuitjes losmaakt. Kijken naar wiegelende sneeuwvlokkenmet hen traag…

Lees verder

We hebben de Kerst weer overleefd!

Vandaag (27 december 2025) is het derde kerstdag. Dat betekent dat, als het goed is, de gourmetdampen weer zijn opgetrokken en de lege wijnflessen in de glasbak zijn gegooid. Hopelijk is de vlam niet in de pan geslagen bij de discussies met de (schoon)familie aan de kerstdis. De kerstdis is…

Lees verder

Valavond

Volgens het boekjewaarvan wij de zinnenhelemaal uitliepenlag het dorp van onderkomenaan de andere kantvan de bladzijde. Links deinden bomendoor onzichtbare branding.Een hert aan de bosrandstak de kop opkeek mij secondenlang aan;een blik die een telescoopvizierdoorborend maakt. Vele vogelswaren onze hoofdenin- en uitgevlogen. Nu liepen wede laagstaande zonzo in de armen.…

Lees verder

De kortste dag had dit jaar lang licht

Vandaag (21 december 2025) was de kortste dag van het jaar en dat suggereert dat er maar weinig licht tot ons kwam, maar niets was minder waar: de zon scheen overvloedig en ook al werden we op een rantsoen van 7 uur en 41 minuten daglicht gesteld op deze zondag,…

Lees verder

Voordood

Mijn vader is een eerste keergestorven in stiltejaren voor hij dat in de ogenvan de wereld deed. Leraar Frans in rusteliet hij in zijn tweede vaderlandhet bestellen van broodvan de ene dag op de andereover aan mijn moederdie de taal van Molièremaar mondjesmaat sprak. Voortaan hield hij zichtijdens Franse gesprekkenop…

Lees verder

Eten om niet te vergeten

Vandaag (19 december 2025) lees ik, zoals elke dag, de rubriek De Volkskeuken, die beurtelings wordt verzorgd door diverse Volkskrant/Volkskeuken-medewerkers. Ik heb die onschuldige tic: ik maak er nooit een gerecht uit, maar ik lees wel altijd De Volkskeuken-artikelen die aan het eigenlijke recept voorafgaan. Zo ook vandaag dus. Deze…

Lees verder

Werkdag

Ik schraap mijn gezichtvan de spiegel.De afvoer is spreekbuisvan mijn vermoeidheid.Als ik opduikuit de wasbak,zijn mijn trekken dan weggespoeld?Ik hang mij opin de strop van fatsoenschuifel langsdichtgeplamuurde façades.De bus is een rijdende wachtkamer.Doordeweekser kan de dag niet zijn.Op de toetsenborden worden weerongehoorde rêverieën gespeeld.In mijn hoofd ligt grijze boetseerkleite grijp…

Lees verder

Ach…dat goeie, ouwe kerstpakket…

Je droomt er toch van dat je kerstpakket wordt uitgereikt door zo’n kerstvrouw! Vandaag (15 december 2025) kom ik dit artikel tegen in De Volkskrant: werknemers krijgen van hun bazen steeds duurdere kerstpakketten. Dit komt deels door de inflatie, maar werkgevers besteden ook meer aandacht aan het eindejaarsgeschenk, vooral in…

Lees verder

Ster

(Vandaag onder de rubriek ‘Gedicht van de week’ bij uitzondering een prozagedicht. Ik doe dat omdat het over John Lennon gaat en dat vond ik natuurlijk passend op zijn sterfdag -AD-) Hij loopt de vliegtuigtrap af – langzaam, blijft even dralen tussen hemel en aarde, alsof hij denkt: waar hoor…

Lees verder

Zijn we Lennons dood nu al vergeten?

Vandaag (8 december 2025) is het precies 45 jaar geleden dat John Lennon werd doodgeschoten door Mark Chapman, een jaloerse fan. (Met zulke fans heb je helemaal geen haters meer nodig, maar dit terzijde) John Lennon mocht maar 40 jaar worden. We moeten er niet aan denken wat hij nog…

Lees verder