Tsja… voor wie zou ik een kaarsje branden?
Oktoberloof
Het licht zo dun dat het door de nerven valt. De zon draait zich af, het schrale verwaaien staat om de hoek. Ik keek dwars door een kleuter heen in wie aders roestrood wegen banen. Vanonder scheefgezakte stoeptegels tasten rimpelarmpjes naar een zeepbel hemel. © André Degen
God gaf hem alles
Ik sleep mijn hoofd naar de psychiater. Ik zeg: ‘Hoe kon ik mijzelf ooit gelukkig verklaren? Terwijl toch duidelijk is: De gelukkigste man op aarde is Mick Jagger.’ Hij is over de zeventig chronisch gezond niet kaal niet dik neukte lekkere wijven bij de vleet, snoof, tripte, zoop en maakte…
Let maar op de rommel
Dit was eens mijn ouderlijk huis (‘Voorbij, voorbij, o en voorgoed voorbij’) Vandaag (21 oktober 2017) is zo’n typisch Nederlandse miezerdag: ongezellig, grauw; het ideale weertype om eens uitgebreid de weekendeditie van De Volkskrant te gaan lezen. En dat deed ik dan ook. Daarbij stuitte ik op deze column van…
Enter tot de macht drie
Grondrecht
Soms koop ik een parkeerticket leg dat, net als anders, achter de voorruit van mijn auto. Ik ga dan niet de stad in maar blijf uren zitten achter mijn stuur. Stil genietend van het feit dat niemand mij in die tijd dat reepje grond betwisten zal. Ik koop dat stukje…
Ik ben weer in de lucht!
4 Mijl met handicap
Luchtwachttoren
De luchtwachttoren van Warfhuizen, duidelijk nog vóór de restauratie (Klik op de foto voor een VERGROTING) Ik kwam vandaag (6 oktober 2017) dit bericht tegen. Hoe kon ik niet denken aan mijn onvolprezen prachtgedicht Luchtwachttoren? Luchtwachttoren Zijn leven lang wachten op iets wat nooit kwam. Schraler de wind door zijn…