Besef
Als puber zag ik al het leven dat ik wilde leiden van mij wegrijden. Ik kwam een oudere jongen tegen op een glimmend nieuwe motor mooie meid achterop. Ze legde een warme band om zijn middel. Zo’n rugdekking maakt je onkwetsbaar. Zoals hij de gashendel achteloos bediende zou ik mijn…
Tranen op Twitter
Plaats delict
Vanuit onze leunstoel losten wij moorden op bord op schoot nadenkend snijdend in een mals stukje vlees. Door een confrontatiespiegel keken wij bij mensen naar binnen met levens overhoop geschoten. Zelf bleven wij buiten schot. Om het plaats delict trokken wij het vertrouwde scherm tegen inkijkers liftten mee met rechercheurs…
Wende
Wende Uitgesloten dat de zon opkomt boven de barricades. Klinkers uit hun verband gerukt doen een gooi naar hun toekomende tijd. Straten voegen zich niet langer als loper naar iedere deur. Verharde gronden worden braak geploegd open voor een nieuwe bovenlaag. Blinde ratten vreten zich razend een weg door…
Conformist
Wereldleed teruggedrongen tot knusse knisperkrant. Aan dat verticale tafelkleed smul ik van ellende elders. Met miniatuurdrietand sloop ik suikergoedbouwsel laat dwergijsberg afsmelten in duisterheet kaboutermeer. Als ik mij stilhoud tussen oude taarten kleertjeshondjes als disgenoot gaat misschien aan mij voorbij wat bijtgraag aan mij snuffelen komt waar kou en donker…
Zen en de kunst van het motoronderhoud
Vandaag (16 november 2018) lees ik in De Volkskrant een interview met de kunstenaar Jasper Krabbé. In deze rubriek, ‘Wat zijn dat voor vragen?’, krijgt de ondervraagde steeds twee tegengestelde of in ieder geval vrij ver uit elkaar liggende begrippen voorgelegd waaruit hij moet kiezen, bijvoorbeeld: ‘sporten’ of ‘snacken’?, ’televisie’…
Zwarte parels
Zwarte parels De wind verjoeg krantenflarden met nieuws van de tijd losgescheurd. Hiernamaals in het leven roepen vond jij niet nodig. Jij kwam er nu ook niet op terug. In de kamer van reflectie zat ik tegenover een mooie statige vrouw aan haar oren tranen die een andere weg hadden…
Het café
Toen ‘Laatste ronde’ klonk voor ons café was het of een kei werd opgetild: Wezens die het daglicht niet konden verdragen zochten verdwaasd naar hun schemer. De woorden klosten tegen elkaar. Wij stelden onze kelen open voor een gulle in- en uitstroom. En dan kwam het uur van de woordontwaarding.…
Sint Pieter, wij zijn tot u gekomen!
Het eindpunt van het Pieterpad, tenminste als je in Pieterburen (Noord-Groningen) bent begonnen. Vandaag (5 november 2018) wil ik het nog even hebben over het weekend. Ik heb daarin namelijk met goede vriend C… het eindpunt van het Pieterpad bereikt. Ruim een jaar geleden schreef ik: ‘Wij deden weer enkele…