Polyfonie
Ik heb niet de illusiedat ik het koor van stemmenin mijn hoofdooit tot zwijgen kan brengenmaar ik doe mijn uiterste bestze met elkaarin harmonie te laten klinkenzodat de eindmix tenminste enigszins genietbaar is. © André Degen
Ik heb niet de illusiedat ik het koor van stemmenin mijn hoofdooit tot zwijgen kan brengenmaar ik doe mijn uiterste bestze met elkaarin harmonie te laten klinkenzodat de eindmix tenminste enigszins genietbaar is. © André Degen
Een ademtocht zo diepdat druppen moesten volgenblies zich uitin een vogelzwermin de knikkende kruinen.En het bos werd een schipmet duizenden mastendat zacht de wereld uitdreef. Wij warentot de bodem verzonken aardmannetjes.Het licht raakte verstrooid.De reuzen van het woudspraken over onze hoofden heen. Even lag het laatste daglichtop de boomtoppenals eeuwige…
‘Geloof jij nog in de taal?’vroeg ik haar.Ze keek me glimlachend aanknikteen bleef zwijgen. © André Degen
Vandaag (16 februari 2020, helaas de warmste zestiende februari ooit, doch dit terzijde) spit ik de weekendeditie van De Volkskrant door en stuit daarbij op dit artikel. Het gaat over een foto die dertig jaar geleden haast terloops genomen werd vanuit de Voyager, van een afstand van 6,4 miljard kilometer,…
Snaren zijn deparallellen en meridianenvan hun wereldin een altijdgroen omzoomd seizoen. Zij gedijenop iedere ondergrond. Uit hun in triomfgeheven bokaalgutst glanzendhet leven over. Het was een eer bij henaan de zijlijn te mogen staan. © André Degen
Door een artikel in het Volkskrantmagazine, de zaterdagbijlage van De Volkskrant, over Palermo, zwerven mijn gedachten vandaag (2 februari 2020) als vanzelf terug naar die stad, waar ik negentien jaar geleden een paar dagen met mijn vrouw verbleef. Lange tijd berucht om zijn reputatie als maffiabolwerk (dat burgemeester Leoluca Orlando…
Om ons heenspanden wij opnieuwhet membraan tussenbuiten en binnen. Maar voorlopig zijn we weeruitgezomerd.De campingbeheerderheeft de slagboom neergelaten tussen ons speelterreinen de buitenwereld. De rupsenpoppen liggen op zolderte wachten ophet lichte seizoenwanneer ze zich wederomuitvouwen mogennaar het open licht. Als het ruisen weer begint in de naar nul gedraaide gasstelletjesin…