Hollen of stilstaan

Het is ook hollen of stilstaan in dit rare landje: vorig weekend was het zonnig én snijdend koud. Er werd uitbundig geschaatst op het Paterswoldse Meer in Groningen, mensen waren goed ingepakt, met dikke mutsen, sjaals en wanten, er stonden her en der geïmproviseerde stalletjes waar men glühwein dronk en…

Lees verder

Moedermelk verzeurt tot ‘mensenmelk’

Vandaag (12 februari 2021) bereiken we weer een nieuwe fase in de genderneutrale waanzin: ‘Brits ziekenhuis maakt taal op geboorteafdeling genderneutraal: ‘mensenmelk’ kopt het AD. ‘Moedermelk wordt mensenmelk en kraamvrouwen zijn ‘mensen die zijn bevallen’. Pardon? Waarom is ‘moedermelk’ ineens besmet? En wat is er mis met ‘kraamvrouwen’? Gelukkig hebben…

Lees verder

Het holst van de nacht

Na een nachtgecorrodeerddoor bijtende vloeistoffensnak ik naarde strakke ovaalvan een hardgekookt ei. Mijn vrouw perstversterkende woordendoor gezondheidsdrank. Ik stort mij ophet tegengifvan de zaterdagkrant;daar kennen woordentenminste hun plaats. De kroeg waseen rariteitenkabinetwaar misgeboorten stondenop sterk water. O God, de tequilajongensdie afdoken naarde bodem van de klokom de worm onderin de…

Lees verder

De kroeg is een huiskamer

Vaak is een artikel in De Volkskrant voor mij een aanleiding om een weblogbijdrage te schrijven, maar dit keer is het Radio 1. Vandaag (11 februari 2021), op weg naar mijn werk, luisterde ik ook weer naar deze zender. Tussen twee en half drie ging het over een interessant project:…

Lees verder

Ik wandel mij los

Ik heb op dit weblog al meermalen verslag gedaan van de ‘stadswandelingen’ die ik maak in mijn woonplaats. Eergisteren (31 januari 2021) was het weer raak: ik deed mijn bergschoenen aan en begon aan mijn – inmiddels 31e – stadswandeling. Wandelen doe ik zo’n beetje mijn hele leven al, maar…

Lees verder

Het ongewisse

Zal dit mijn laatste blikop de buitenwereld zijn:Vanuit een ziekenhuisbedstaren uit een raamdat niet open kannaar de traagvoortdrijvende wolkenen dan vanonder het tastbare dekwegglijden naar het ijle daarginds? Zal ik binnenkortmoeten vechtenvoor de luchtdie ik ooitachteloosgedachteloosuit luchtbedden perstetijdens wolkenloos kamperen? Ik heb de gevreesde infiltrantvan het lijf proberen te houdenmaar…

Lees verder

Quarantainegedicht

Afgelopen week moest mijn zoon een SE (Schriftelijk Examen) doen op school. Na afloop bleef hij nog even napraten met een paar klasgenoten. Enkele dagen later werd hij gebeld door de GGD: een van die mede-havisten bleek positief te zijn en aangezien hij meer dan een kwartier in haar nabijheid…

Lees verder

Woudlopers

Een ademtocht zo diepdat druppen moesten volgenblies zich uitin een vogelzwermin de knikkende kruinen. En het bos werd een schipmet duizenden mastendat zacht de wereld uitdreef. Wij warentot de bodem verzonkenaardmannetjes. Het licht raakte verstrooid.De reuzen van het woudspraken over onze hoofden heen. Even lag het laatste daglichtop de boomtoppenals…

Lees verder

Neem wat vaker een bosbad

Iedere ochtend sla ik de krant open en dan is het net of reusachtige vlindervleugels zich ontvouwen. Dan is de dag geopend. Deze dag (22 januari 2021) volgde ik datzelfde ritueel en zo las ik in De Volkskrant dit artikel, over het fenomeen ‘bosbaden’. Bosbaden is een gezondheidstrend die is…

Lees verder

Een beschaafde oorlog

Het is zondag (17 januari 2021). Ik schreef het eerder: in de weekeinden volg ik ’s ochtends een vast ritueel: kop koffie binnen handbereik, vaak een passend muziekje (deze morgen was dat Symfonie 1 & 4 van Mendelssohn. Vraag me alleen niet waarom ze juist die twee bij elkaar op…

Lees verder