Ik schreef al eerder over de heerlijke rubriek Plat du Tour van Onno Kleyn die dezer dagen in De Volkskrant verschijnt. Kleyn ‘schrijft met de Tour de France mee’, dat wil zeggen, hij geeft bij elke koersdag van de Ronde van Frankrijk een recept uit de streek waar op dat…
Met een schaamteloosheiddie haar siertleeft de jeugdzich los. Zolang wij schande sprekenweet zij zichop de goede weg. Achteloos laat zezonsondergangenvervloeien.Wie teveel heeftmag verspillen. Bij elke daadweet zij zichin de rug gedektdoor het bladerdek. © André Degen
Da’s ook toevallig! Eergisteren had ik het er nog uitgebreid over met vriend T…P… en gisteren (15 september 2020) lees ik dit artikel waarin de verfilming van de roman The painted bird van Jerzy Kosinski wordt gerecenseerd. Ik had tijdens mijn middelbareschooltijd al gehoord van De geverfde vogel, maar het…
Mijn vader,op de tennisbaanhelaas onverslaanbaarin onsportiviteit, begon altijdte tellen in het Engelsals hij ruim voor stond. Ik wist dat die toestandnooit lang kon duren:Twee goede ballen van mijn kanten de vreemde taal aan de overkantverstomde alweer. Hoewel ik graag wilde winnenkoesterde ik die ogenblikkenvan surrogaat-vrolijkheidwaarin Engels de voertaal was. Want…
Vandaag (14 september 2020) stuit ik op dit bericht: een artikel uit de oude doos waarin melding wordt gemaakt van de crash van een renpaard. Zielig voor het paard (want de schuld van de stranding lag bij de pikeur die de luchtpijp dicht snoerde van de merrie die hij bestuurde),…
Van de kaartlas ik een ode vooraan lippen, tong en mond. Elke gang een couplet,de ober en jijmijn enig gehoor. Verrassingsmenu;wij namen watde zon ons voorstoofde. Met amusesliet je mijmondjesmaatvoorproeven. Ik nam de wijnrouteslingerde langssappig groenom te landen ineilandjes van fondant. © André Degen
En alweer gaat bij het uitspreken van een plaatsnaam die wordt aangedaan door de Tour de France een venster open in mijn geheugen, zoals bij een adventskalender als je er een chocolaatje uitpakt, en wordt mij een doorkijkje vergund op een Zuid-Frans landschap en de herinneringen die daar als een…
Ik ben bepaald geen wielrenliefhebber, maar nu dezer dagen de Tour de France op Radio 1 verslagen wordt, volg ik de Ronde als ik in de auto naar mijn werk ga. Eergisteren (1 september 2020) werd de etappe Sisteron – Orcières-Merlette verreden. Boeiuh!! zullen jullie roepen en ik zou dat…
Van de kaartlas ik een ode vooraan lippen, tong en mond. Elke gang een couplet,de ober en jijmijn enig gehoor. Verrassingsmenu;wij namen watde zon ons voorstoofde. Met amusesliet je mijmondjesmaatvoorproeven. Ik nam de wijnrouteslingerde langssappig groenom te landen ineilandjes van fondant. © André Degen
Vandaag (23 augustus 2020) heb ik er al drie keer ‘rondje hond’ opzitten (en ik zal onze viervoeter na middernacht nog voor een vierde ronde mee naar buiten nemen), dus ik voldoe ruimschoots aan de ‘minimaal-twee-keer-per-dag-de-hond-uitlaten’-plicht die de Duitse Minister van Landbouw, Julia Klöckner, de hondenbezitters in haar land wil…
