Gisteren (8 november 2025) kwam ik dit bericht tegen: ‘Het Japanse spoor is een symbool van nationale trots, geprivatiseerd, winstgevend én met goedkope tickets. Hoe kan dat?’ En natuurlijk moest ik bij dat artikel onmiddellijk denken aan mijn eigen ervaringen met JR, Japanese Railways in de zomer van 2003. De…
Mam, nu wij niet langerop de zonneweide liggende badlakens verschoten zijnjouw jurk uitgelopenzie ik dat ook jouw jeugdblootstond aande camera Verkleedkleuren in optochtde projector schroeithet stof wegniet te lang stilstaanbij een diaanders brandt hij door Als het donker maareen lichtraam heeften mijn moedergeen leeftijd aanneemtben ik niet bang Mam, zie…
Gisteren (3 november 2025) was het op de kop af tien jaar geleden dat mijn moeder overleed. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe de jobstijding tot mij kwam, die derde november 2015. Ik stond ’s morgens om half negen bij de bakker en kreeg toen geheel onverwachts…
Ik schraap mijn gezichtvan de spiegel.De afvoer is spreekbuisvan mijn vermoeidheid.Als ik opduikuit de wasbak,zijn mijn trekken dan weggespoeld?Ik hang mij opin de strop van fatsoenschuifel langsdichtgeplamuurde façades.De bus is een rijdende wachtkamer.Doordeweekser kan de dag niet zijn.Op de toetsenborden worden weerongehoorde rêverieën gespeeld.In mijn hoofd ligt grijze boetseerkleite grijp…
Vandaag (31 oktober 2025) zijn we gekomen aan het eind van de maand waarvan het begin – helaas – een nieuwe fase voor mij inluidde: op 1 oktober moest de school waar ik vier jaar les en begeleiding had gegeven noodgedwongen de deuren sluiten. En dat betekende dat ik me…
Toen ik jong waseindigden alle natuurfilmssteevast met dezelfde boodschap:‘En we zullen zuinig moeten zijn op[bedreigd natuurreservaatnaar keuze invullen]willen we de kreet van de[zeldzaam dier uit dat gebiednaar keuze invullen]in de toekomst kunnen blijven horen.’ En dan kwam er een eindshot vaneen roofvogel hoog cirkelend in de luchtmet dramatische muziek. Maar…
Het is al meer dan een week geleden (10 en 11 oktober 2025) dat ik het weekend voor een groot deel wandelend doorbracht, maar ik wil er op dit weblog graag nog wat aandacht aan besteden. Die vrijdag en zaterdag zouden namelijk de laatste écht zachte dagen van het jaar…
Mijn hart, we zijn nu eindelijk alleenver weg van de liefdeen haar open plekkenwaar geweien verstrikt raken.De liefde die harten alleen maaruit hun ritme brengt. Mijn hart, jij doet nugelijkmatig je werktijdens onze vaste ronde. Naarmate ik langer renstampen mijn voeten dit aantot vaste zekerheid: Dat ik mijn leven langtot…
Gisteren (12 oktober 2025) vond de 38e editie van de 4 Mijl van Groningen plaats en ik was er weer bij. Ik heb niet alle edities daarvan meegemaakt, maar ik heb inmiddels wel meer dan vijfentwintig deelnames achter mijn naam staan. Zoals bijna ieder jaar waren ook nu de loopomstandigheden…
Ik ben in Leek geborenen ik vraag me nu afwaarom ik er ooitben weggegaan. Want wat is er leukerdan met medekolonistendammen opwerpenin het Molenkanaal? Fikkie stoken aande grens van bewoningmet vuurstokken wilde dierenop afstand houden. Blote bibsje spelenmet mijn buurmeisjeeen erectie krijgenvoordat het woord bestond. We plasten vlak na elkaarin…
