Onderduiken in een
volkstuinencomplex
me terugtrekken
achter een schermhaag
koken op komfoor.
Leven in een poppenhuis
te midden van
houtje-touwtjebouwsels
leven naar het idee
dat gaandeweg het bestaan
je behuizing steeds krapper wordt
totdat die precies passend is.
Tot die tijd
wil ik onkruid wieden
in een kaboutertuin
(omdat ook het speelveld
stilaan inkrimpt).
Bij zomeravond de verre branding,
hoe ik mij daar ooit
regelmatig in stortte,
hoe het schuimde.
En ik zal nog wat verder
onderuitzakken.
Ik zal nippen aan mijn rode wijn
waarin zoveel zonsondergangen
bezonken liggen.
Ik zal er nog een
in weg laten zakken
mij de kleuren te binnen brengen
het defilé aanschouwen
dat alleen voor mij verschijnt.
En ik zal daarboven in de verte
langzaam de landen voorbij zien drijven
die ik vroeger
moeiteloos bereiken kon.
© André Degen
