Another seven year itch

Gisteren (3 november 2022) was het zeven jaar geleden dat mijn moeder overleed. Ze werd het slachtoffer van kanker, de K1 die als grimmige, donkere berg boven alle ziektes uittorent en zijn schaduw over vele levens werpt. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe de jobstijding tot mij…

Lees verder

De dichter die het leven wilde veranderen

Vandaag (20 oktober 2022) is het op de kop af 168 jaar geleden dat de Franse dichter Arthur Rimbaud geboren werd. Ik beschouw hem als de grootste dichter aller tijden, maar ik lijk daar alleen in te staan (hoewel er toch klinkende namen in de muziek- en schrijverswereld zijn invloed…

Lees verder

Oktoberloof

Het licht zo dundat het door de nerven valt.De zon draait zich af,het schrale verwaaienstaat om de hoek.Ik keek dwarsdoor een kleuter heenin wie aders roestroodwegen banen. Vanonder scheefgezakte stoeptegelstasten rimpelarmpjesnaar de hemel. © André Degen

Lees verder

Wonen in een camper

Het Achtuurjournaal is bijna nooit mijn bron, maar vandaag (16 oktober 2022) dient het als aanleiding voor een weblogbijdrage. Een van de items (vanaf 11:50) is een nieuw verschijnsel (volgens verslaggever van dienst, Henrik-Willem Hofs, ‘volgens deskundigen een nieuw fenomeen wat (sic) in opkomst is’): wonen in een camper. Door…

Lees verder

Mijn hart

Mijn hart, we zijn nu eindelijk alleen ver weg van de liefde en haar open plekken waar geweien verstrikt raken. De liefde die harten alleen maar uit hun ritme brengt. Mijn hart, jij doet nu gelijkmatig je werk tijdens onze vaste ronde. Naarmate ik langer ren stampen mijn voeten dit…

Lees verder

En André, hoe liep je de 4 Mijl dit jaar?

Vandaag (9 oktober 2022) vond de vijfendertigste editie van de 4 Mijl plaats en ik deed mee voor de negentiende keer (voor zover ik dat tenminste kan nagaan). De weersomstandigheden waren geweldig: zonnig, 17 °C en een zwakke wind. Ideale hardloopomstandigheden dus. Dus daar kan het niet aan gelegen hebben…

Lees verder

Fremdkörper

Er is een stukje vlees uit mij gesneden zo klein dat het iemand buiten mijn lichaam niet opvalt. Ik moest het loslaten maar sindsdien tast ik ernaar tong in holte van getrokken kies. Het was onschadelijk, het was van mij, het is me afgenomen, het ligt weerloos nu ter observatie.…

Lees verder

Ik mis iets!

In de column ‘Flupje’ in De Volkskrant van 6 oktober 2022 beschrijft Paulien Cornelisse hoe ze bij de dokter een moedervlek in haar nek laat verwijderen. Tijdens de behandeling vertrouwt de arts haar toe dat hij eens een ‘flupje‘ (zo heet een fibroom/stukje wild vlees in de volksmond) bij zichzelf…

Lees verder

Onschuldig landschap

Nog even over afgelopen dinsdag (27 september 2022). Toen las ik, zoals gebruikelijk, de column van Max Pam. Pam beschrijft daarin, naast diverse andere zaken, zijn bezoek aan het plaatsje Peenemünde waar in de Tweede Wereldoorlog de fabriek stond waarin de door Wernher von Braun ontwikkelde V2-raketten werden geproduceerd. In…

Lees verder

Damesdubbel

Studentes die nog een studievan het leven gingen maken. Hun huid zo onaanraakbaar dichtbij dat het schrijnde. Met ferme grip om hun slagwapen raakten ze me waar ze me raken konden. Ik stond hier twintig jaar geleden al de meiden even strijdlustig.     Met gebogen hoofd hun slagen afwachten een ballenjongen…

Lees verder