Ononderbroken
Mam, hoewel jij net als ikniet in God geloofde komt het ons nu beter uitmaar wel van een hiernamaalsuit te gaanwant ik wil onze gesprekkenniet laten onderbrekendoor zoiets nietigsals de dood. © André Degen
Categorie: Geen categorie
Alweer vier jaar geleden…
Vandaag (3 november 2019) is het precies vier jaar geleden dat mijn moeder overleed. Vandaar dat ik haar op deze dag herdenk met een van de gedichten die ik na haar dood voor haar en mijn vader geschreven heb: La belle époque Er is ergenseen fotoin een albumop zolder. Daar…
Levende legende
‘Ik moet nodig weer eens beginnen.’Het nieuwe boek blijft hangen.De schrijver voor wie het geheugeneen kwelling washerkent nu zijn bevrijder niet. Stukken hersenschors drijvenin troebel oogwater. Op zijn verjaardaggeen jaartje ouderopgenomen in tijdloosheid. ‘Als ik doodgaword ik onverdwijnbaarof hoe heet dat ook alweer.’ © André Degen
Boomhut
In het altijd groene seizoenga ik wonenin een hangtussen hemel en aarde. Bij bolle bries deinenin het kraaiennestnooit meer uitvliegenmee ruisen metde hoge branding. Afdalen naar de grondmet teruggevondenlogge voetenuitstellen totde roep van de buitenwachtallesoverheersend wordt. © André Degen
Geen gewoon Indisch meisje
Ik rende achter mijn schaduw aan.Ze fietste mijn hoofd binnen, zomaar,Indo-meisje, negentien, twintig,gebleekte spijkerbroek met gordel van smachtwat afgezakt van haar coole chillbillentoonde een tip van haar slipjehet topje van de ijsberg. Gelukkig stelt de stier nooit teleurals de torero de muleta voor zijn brieskop zwaait. Ik zette aan om…
Hoe loop ik een goede 4 Mijl?
Morgen (13 oktober 2019) is het weer zover: dan wordt de 4 Mijl van Groningen voor de 33e keer verlopen. Veel mensen vinden de 4 Mijl maar niks: te massaal. Met een jaarlijks deelnemersaantal van ongeveer 23.000 personen is het inderdaad een zeer druk bezocht evenement, maar ik vind het…
Oktoberloof
Het licht zo dundat het door de nerven valt.De zon draait zich af,het schrale verwaaienstaat om de hoek. Ik keek dwarsdoor een kleuter heenin wie aders roestroodwegen banen. Vanonder scheefgezakte stoeptegelstasten rimpelarmpjesnaar de hemel. © André Degen
Ecuador, para dónde vas?
De afgelopen week en ook vandaag (10 oktober 2019) volg ik de onlusten en protestdemonstraties in Ecuador met iets meer belangstelling (denk ik) dan de gemiddelde Nederlander. Hoe dat komt? We schrijven het jaar 1992 ( ja, ja, ik weet het, ‘een eeuwigheid geleden’). Ik ging in dat jaar naar…
Droefgeestige duif
Soms is een futiele aanleiding genoeg om een herinnering naar de oppervlakte van ons geheugen te halen. Zo was de foto bij dit artikel in de Franse krant Libération vandaag (3 oktober 2019) over de overlast die duiven in Parijs veroorzaken voldoende om mij terug te voeren naar 1996, toen…
Herman
Het was of Herman zijn doodzo literair mogelijk in scène wilde zetten: Op weg naareen letterkundig congresin de stad waar de poëzie tegen de kades klotstblies hij zijn laatste adem uitin de armen van een dichteres. ‘O, ben jij het?’waren zijn laatste woordentegen haar dan wel tegende donkere gedaante achter…