Wij spreidden onze plaid uit ter afscheiding van de buitenwereld. Onder een kersenboom die met haar takken moederkloekwijd alles afving wat ons nog boven het hoofd hing. Ik had mijn ouders nog nooit zo uitgelaten gezien lachend kersenpitten spugend naar degenen die hen uitgenodigd hadden in hun land van wijn…
Vandaag (20 oktober 2022) is het op de kop af 168 jaar geleden dat de Franse dichter Arthur Rimbaud geboren werd. Ik beschouw hem als de grootste dichter aller tijden, maar ik lijk daar alleen in te staan (hoewel er toch klinkende namen in de muziek- en schrijverswereld zijn invloed…
Het licht zo dundat het door de nerven valt.De zon draait zich af,het schrale verwaaienstaat om de hoek.Ik keek dwarsdoor een kleuter heenin wie aders roestroodwegen banen. Vanonder scheefgezakte stoeptegelstasten rimpelarmpjesnaar de hemel. © André Degen
Het Achtuurjournaal is bijna nooit mijn bron, maar vandaag (16 oktober 2022) dient het als aanleiding voor een weblogbijdrage. Een van de items (vanaf 11:50) is een nieuw verschijnsel (volgens verslaggever van dienst, Henrik-Willem Hofs, ‘volgens deskundigen een nieuw fenomeen wat (sic) in opkomst is’): wonen in een camper. Door…
Mijn hart, we zijn nu eindelijk alleen ver weg van de liefde en haar open plekken waar geweien verstrikt raken. De liefde die harten alleen maar uit hun ritme brengt. Mijn hart, jij doet nu gelijkmatig je werk tijdens onze vaste ronde. Naarmate ik langer ren stampen mijn voeten dit…
Vandaag (9 oktober 2022) vond de vijfendertigste editie van de 4 Mijl plaats en ik deed mee voor de negentiende keer (voor zover ik dat tenminste kan nagaan). De weersomstandigheden waren geweldig: zonnig, 17 °C en een zwakke wind. Ideale hardloopomstandigheden dus. Dus daar kan het niet aan gelegen hebben…
Er is een stukje vlees uit mij gesneden zo klein dat het iemand buiten mijn lichaam niet opvalt. Ik moest het loslaten maar sindsdien tast ik ernaar tong in holte van getrokken kies. Het was onschadelijk, het was van mij, het is me afgenomen, het ligt weerloos nu ter observatie.…
Studentes die nog een studievan het leven gingen maken. Hun huid zo onaanraakbaar dichtbij dat het schrijnde. Met ferme grip om hun slagwapen raakten ze me waar ze me raken konden. Ik stond hier twintig jaar geleden al de meiden even strijdlustig. Met gebogen hoofd hun slagen afwachten een ballenjongen…
Die hele partij had ik al buitencategorie geslagen. Vanuit de hoogte had Jacco Elting mijn slagen bijgestuurd: ‘Door de knieën, kijk naar de bal, schouder naar het net, verplaats je gewicht steeds naar voren.’ En toen: ’t beslissend punt. De wereld trok samen om de parallellen en meridianen van mijn…
Op het tot spiegel gepoetste dressoir houdt een foto zijn glimlach op. De lijst is te nauw voor zijn toekomstdromen. De moederhand houdt hem een leven lang ontstoft. De bloemen om hem heen bloeien het hele jaar door. De blos op zijn wangen verbleekt niet zienderogen. De schepper van dit…
