Ik weet het is een beleving uit het boekje door grubben over veldwegen langs akkers die verruigen mogen en beekoevers waarvan de verflauwingshoek berekend is. En toch als wij de buitenlucht diep inhalen verwijdt ons gemoed zich tot stroompjes worden opgenomen in onze bloedsomloop. En zien wij bemoste mastadontpoten oprijzen…
‘Lees maar – er staat niet wat er staat.’ En de dyslecticus die juist weer moed begon te vatten beleefde na het lezen van die woorden een hevige terugval. © André Degen
Toen mijn moeder voorgoed in horizontale positie gedwongen werd ging de ophaalbrug neer voor de overlopers. Er werden mannen op ons afgestuurd gespecialiseerd in het loswoelen van intimiteiten. Mijn vader zou dat nooit goedgevonden hebben maar hem is al lang geleden het zwijgen opgelegd. Haar thermostaat ging omlaag haar bindweefsel…
Ik loerde over mijn boek heen: achter die horizon dook zij op gravend. Haar billen zo ongrijpbaar jong voerden me schommelend terug de minderjarigheid binnen. In weerloze overgave aan een ver weg vermoede man voorovergebogen nam ze het zand in haar armen als een nog ongevormde baby. Zo vol geestdrift…
‘Neem maar geen bloemenmeer voor me mee, jongen;bewaar die maarvoor op de kist.’
‘Ik heb nog nooit de perfecte pizza gevonden; er moet altijd wel iets bij of af voor mij. Soms stuit ik op een die bijna volmaakt is maar bij een andere zie ik dan ingrediënten die ik zo graag op de mijne wil hebben. Ik wou dat ik op een…
Ik rende achter mijn schaduw aan. Ze fietste mijn hoofd binnen, zomaar, Indo-meisje, negentien, twintig, gebleekte spijkerbroek met gordel van smacht wat afgezakt van haar coole chillbillen toonde een tip van haar slipje het topje van de ijsberg. Gelukkig stelt de stier nooit teleur als de torero de muleta voor…
Mijn pasvoltooide gedichten laat ik altijd tatoeëren op de ruggen van mooie vrouwen, harem die mijn geesteskinderen dragen wil. Ik weet dan zeker dat ze tenminste een deel van het jaar aandachtig worden bestudeerd. Opvallend daarbij: Zodra ik een nieuwe fase van mijn dichterschap binnenstap gaan die vrouwen op hun…
Vandaag heb ik een intercedent teleurgesteld. Hij had veel moeite voor me gedaan. Het spijt me Marco of eigenlijk spijt het me helemaal niet want wat was dat voor kutbaantje waar jij me in wilde proppen Marco overijverige stagiaire die even wilde scoren. Op de klachtenafhandeling bij een bedrijf waarvan…
Naarmate ook de intrige duisterder wordt komt nog een toneellamp vanuit de engelenbak meekijken over de schouders van de vaste figuranten. Vanuit hun tijdelijke graf leggen souffleurs de tot leven gewekten woorden in de mond. Het koor ruist rondom. Verre woorden gevangen met een ganzeveer kregen de vlucht van een…
