Another seven year itch

Gisteren (3 november 2022) was het zeven jaar geleden dat mijn moeder overleed. Ze werd het slachtoffer van kanker, de K1 die als grimmige, donkere berg boven alle ziektes uittorent en zijn schaduw over vele levens werpt. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe de jobstijding tot mij…

Lees verder

De dichter die het leven wilde veranderen

Vandaag (20 oktober 2022) is het op de kop af 168 jaar geleden dat de Franse dichter Arthur Rimbaud geboren werd. Ik beschouw hem als de grootste dichter aller tijden, maar ik lijk daar alleen in te staan (hoewel er toch klinkende namen in de muziek- en schrijverswereld zijn invloed…

Lees verder

Ik mis iets!

In de column ‘Flupje’ in De Volkskrant van 6 oktober 2022 beschrijft Paulien Cornelisse hoe ze bij de dokter een moedervlek in haar nek laat verwijderen. Tijdens de behandeling vertrouwt de arts haar toe dat hij eens een ‘flupje‘ (zo heet een fibroom/stukje wild vlees in de volksmond) bij zichzelf…

Lees verder

Onschuldig landschap

Nog even over afgelopen dinsdag (27 september 2022). Toen las ik, zoals gebruikelijk, de column van Max Pam. Pam beschrijft daarin, naast diverse andere zaken, zijn bezoek aan het plaatsje Peenemünde waar in de Tweede Wereldoorlog de fabriek stond waarin de door Wernher von Braun ontwikkelde V2-raketten werden geproduceerd. In…

Lees verder

Toch nog tranen…

Vorige week donderdag (15 september 2022) in zijn afscheidsvideo nam hij vrij zakelijk afscheid van de hele tenniswereld en toen was ik evenmin aangedaan, maar gisteren (23 september 2022), na zijn allerlaatste optreden aan de zijde van zijn vriend en ex-rivaal Rafael Nadal, hield Roger Federer het niet droog. En…

Lees verder

De man die zijn racket verhief tot toverstaf

Ik moest even van de schok bekomen, vandaar dat ik er pas vandaag (17 september 2022) aandacht aan besteed: het afscheid van het tennis op het allerhoogste niveau (in de toekomst zal hij namelijk ongetwijfeld nog wel diverse demonstratiepartijen spelen) dat Roger Federer eergisteren bekendmaakte en dat ik in De…

Lees verder

Stratford-upon-Diever

Het is zondagavond (11 september 2022), mijn jaarlijkse weekendje Diever zit er weer op. Elk najaar heb ik in Diever een ‘Shakespeare-weekend’ met vrouw en kind. En dat was ook nu weer het geval. In 1985 ben ik er met mijn vrouw mee begonnen en nu, na zevenendertig jaar, is…

Lees verder

Der neue Koch

Vandaag (8 september 2022) stuit ik in de digitale versie van De Volkskrant op een artikel dat pas overmorgen in de dodebomenversie komt te staan. Het lange vraaggesprek gaat over de nieuwe roman van Herman Koch, Het Koninklijk Huis. Normaal worden nieuwelingen van bestsellerauteur Koch met de nodige publiciteitsherrie omgeven,…

Lees verder

Mag ik de zomer nog even vasthouden?

In de column ‘Deksel‘ van Julien Althuisius in De Volkskrant van gisteren (29 augustus 2022) overpeinst de schrijver de laatste keer aan het strand voor deze zomer. Daardoor moest ik denken aan mijn eigen ‘Nog één keer…’ voordat we de de zomer weer voor een jaar moeten uitzwaaien (als het…

Lees verder

Heimwee naar iets wat je nooit hebt gekend

Ik zit in de nadagen van de vakantie, het niemandsland tussen weg geweest zijn en de draad weer oppakken van het werkzame leven. En wat doen je dan? Je ruimt de vakantiespullen op en leest de kranten door die zich tijdens je afwezigheid op je deurmat hebben opgestapeld. Zodoende stuitte…

Lees verder