Bonito-eiland

‘Echt, er was een eiland waar hoelahoepmeisjes bij aankomst een bloemenkrans om je hals legden. Je had nog niets gepresteerd en je voelde je al een kampioen! Op het strand schilden die nana’s een ananas voor je en voerden hem ook nog aan je op. De ondergaande zon was het…

Lees verder

Afwachten

Ik kom mijn huis niet meer uit. Alle ellende is immers buiten te sluiten door in je kamer te blijven en je niet te verroeren. Boodschappen worden aan de deur afgeleverd. De gordijnen blijven dicht. Ik verneem uit de kranten dat het zeer zonnig weer is. De brievenbus is mijn…

Lees verder

Uit het leven gegrepen

Bij de uitgang van het crematorium stond een piepjong meisje ingezet als tegenspeelster van de dood. Ze deelde gedenkprentjes uit waarop stond hoe de familie graag wilde dat hij naar buiten trad. Beide armen in de lucht alsof hij onzichtbaar gewicht moeiteloos optilde. Tjoep. Hij had de zee achter zich…

Lees verder

De duivenkoningin

Ze zit in het park. Elke dag. De duivenkoningin. De houten bank is haar troon. Verzaligd laat ze voor haar onderdanen het manna neerdalen uit de hemel. Ruziemakers die elkaar kruimels misgunnen spreekt ze vermanend toe. Zolang ze voedsel heeft, blijven de broodpikkers aan haar voeten haar trouw. Ze is…

Lees verder

Suiker mij

Lynsey de Paul zoals veel oudere jongeren haar kennen Iedereen gaat maar dood. En dat is niet eens het ergste, maar men doet dat ook nog zonder mij in te lichten. Want wie is er nu (3 oktober 2014) weer dood, zonder dat ik dat wist? Lynsey de Paul! Luisteraartjes…

Lees verder

Verrotte kop

In een krakersbolwerk liep ik Saar mooi punkbeest tegen het zacht gebleven lijf dat al die piercings niet nodig had om in vorm te blijven. Saar ‘hield van mannen met verrotte koppen aan wie je kon zien dat ze geleefd hadden.’ Ze keek mij dus met minachting aan. Ik kan…

Lees verder

Aanstoot

De wijn, je trouwste vriendin, had je tuitmond paars geverfd als voor een slotfeest (je trouwste vriendin, ja: niet onze naam maar die van bordeaux zou op je lippen liggen als jouw lucht op de bodem van de duikersklok opgebruikt was). Wij vielen binnen vonden jou aan de keukentafel weggeschemerd,…

Lees verder

De Vloeibare Woordenwinkel op Cult & Tumult

Niet alle drankmixjes van De Vloeibare Woordenwinkel waren even lekker (klik op de foto voor een vergroting). Vandaag (29 september 2014 is the day after. Afgelopen weekend heb ik namelijk met De Vloeibare Woordenwinkel opgetreden op het Cult & Tumult-festival in Veldhoven (bij Eindhoven). Alweer de achttiende editie van het…

Lees verder

De ziel van friet

Gisteren stond het artikel ‘Frietje met een ziel’ al in de dode bomenversie van De Volkskrant, maar vandaag (25 september 2014) is het ook digitaal verkrijgbaar: een artikel over frietkotten, jullie weten wel, die prachtig-troosteloze, haveloze barakjes – vaak ook gewoon een licht verbouwde caravan – die je in België…

Lees verder

Rode wijn is helaas geen medicijn

Nee, hertje, dit is met de kennis van nu geen verstandig gedrag. Weer een illusie armer: vandaag (21 september 2014) lees ik de zaterdagbijlagen in De Volkskrant. En daar stuit ik op een artikel over de heilzame invloed die wij ten onrechte altijd hebben toegeschreven aan rode wijn. Eigenlijk wisten…

Lees verder