De dichter André Degen
deed sterren vonken
van asfalt
kreeg een amuse-gueule
van de dood.
Hij was na deze daad
drie minuten van de wereld
drie minuten
langer kon de wereld
het licht in zijn ogen
niet missen.
In die korte tijd
was er een kraag
gegroeid om zijn nek.
Wie wilde deze watergeest
immobiliseren?
Knock-out na de laatste ronde;
rosé de zonsondergang
ochtendgloren bloedrood.
Hersenscans brachten
zijn onland in kaart;
geen afwijking
wat twijfels deed rijzen
aan de medische wetenschap.
Hoe het nu gaat met onze André?
In alle rust bereidt hij
zijn veldtocht tegen Rusland voor.
Hij weet: Moskou inpikken
vóór de winter invalt,
geen tactische blunders
uit het verleden herhalen,
m’n kop erbij houden
dan komt het
met de wereld wel goed.
© André Degen
