Deze zaak
is te groot voor jou.
Laat hem rusten.
Jij hebt toch
vrouw en kind?
Nou dan.
Een journalist
had mij getipt
over een
geheimzinnig genootschap.
Dus loerde ik
op een afgelegen landgoed
over de kasteelmuur.
Had ik dat maar nooit gedaan:
Wie eenmaal heeft gezien
kan zijn ogen niet meer sluiten.
Een dichter
moet blijven
in het domein
van de verbeelding.
In het slotpark
reden bediendes
trolleys rond
vol dure dranken en pijlkokers.
Als ridders verklede
bekende hoge piefen
maakten doldronken
jacht op
als pages uitgedoste
jonge jongens
die doodsbang renden
voor hun leven.
Door de meute jagers
werden de jochies verkracht
en afgeschoten
niet noodzakelijk
in die volgorde.
Ik werd onpasselijk
viel achterover
van de ladder
lag oog in oog
met de blauwe hemel
vanmorgen nog
een wijdopen koepel
nu een benauwend deksel
op een doofpot.
Mijn enige hoop:
Aan mijn woorden
blijft geen geloof hechten.
Het spoor naar mij
loopt daarom dood
vanaf hier
