De verschrikkelijke sneeuwstorm

Vandaag (19 oktober 2014) kom ik nog even terug op de sneeuwstorm die afgelopen dinsdag al het Annapurna-massief teisterde. Ineens toonde de weergod zich in de gedaante van De Verschrikkelijke Sneeuwman: binnen twaalf uur viel er tot 1,8 meter sneeuw. Meer dan 39 mensen overleefden deze blizzard niet, een onbekend…

Lees verder

De bovenkamer

Kom binnen. Wat zeg je ‘Blauwbaardkamertje’? Ja, ’t gaat zelden van het slot, als je dat bedoelt. Maar lijken vind je hier niet. Hoewel dit wel de plek is van de verdwenen meisjes. Je snift. Ja, ze zijn er wel en ze zijn er niet. Ik pik ze altijd ongewassen…

Lees verder

Hoe de 4 Mijl voor mij verliep

Het was best afzien voor onze André op de 4 Mijl © Coen Peppelenbos Jongens en meisjes, het is weer volbracht: vandaag (12 oktober 2014) heb ik traditiegetrouw de 4 Mijl gelopen. En dat in een alleszins acceptabele tijd: 27.49. Voor een man van mijn leeftijd is dat een best…

Lees verder

Het parfum dat iedereen bedwelmde

Toeval? Vandaag (5 oktober 2014) las ik dit bericht over de mij overigens onbekende parfumeur Clive Christian die een wel heel speciale versie van zijn topparfum op de markt brengt. Nr.1 was met zijn € 575,- al het duurste geurtje ter wereld (er gaan inderdaad maanden voorbij dat ik het…

Lees verder

Bonito-eiland

‘Echt, er was een eiland waar hoelahoepmeisjes bij aankomst een bloemenkrans om je hals legden. Je had nog niets gepresteerd en je voelde je al een kampioen! Op het strand schilden die nana’s een ananas voor je en voerden hem ook nog aan je op. De ondergaande zon was het…

Lees verder

Afwachten

Ik kom mijn huis niet meer uit. Alle ellende is immers buiten te sluiten door in je kamer te blijven en je niet te verroeren. Boodschappen worden aan de deur afgeleverd. De gordijnen blijven dicht. Ik verneem uit de kranten dat het zeer zonnig weer is. De brievenbus is mijn…

Lees verder

Uit het leven gegrepen

Bij de uitgang van het crematorium stond een piepjong meisje ingezet als tegenspeelster van de dood. Ze deelde gedenkprentjes uit waarop stond hoe de familie graag wilde dat hij naar buiten trad. Beide armen in de lucht alsof hij onzichtbaar gewicht moeiteloos optilde. Tjoep. Hij had de zee achter zich…

Lees verder

De duivenkoningin

Ze zit in het park. Elke dag. De duivenkoningin. De houten bank is haar troon. Verzaligd laat ze voor haar onderdanen het manna neerdalen uit de hemel. Ruziemakers die elkaar kruimels misgunnen spreekt ze vermanend toe. Zolang ze voedsel heeft, blijven de broodpikkers aan haar voeten haar trouw. Ze is…

Lees verder

Suiker mij

Lynsey de Paul zoals veel oudere jongeren haar kennen Iedereen gaat maar dood. En dat is niet eens het ergste, maar men doet dat ook nog zonder mij in te lichten. Want wie is er nu (3 oktober 2014) weer dood, zonder dat ik dat wist? Lynsey de Paul! Luisteraartjes…

Lees verder

Verrotte kop

In een krakersbolwerk liep ik Saar mooi punkbeest tegen het zacht gebleven lijf dat al die piercings niet nodig had om in vorm te blijven. Saar ‘hield van mannen met verrotte koppen aan wie je kon zien dat ze geleefd hadden.’ Ze keek mij dus met minachting aan. Ik kan…

Lees verder