Enter tot de macht drie
Soms koop ik een parkeerticket leg dat, net als anders, achter de voorruit van mijn auto. Ik ga dan niet de stad in maar blijf uren zitten achter mijn stuur. Stil genietend van het feit dat niemand mij in die tijd dat reepje grond betwisten zal. Ik koop dat stukje…
De luchtwachttoren van Warfhuizen, duidelijk nog vóór de restauratie (Klik op de foto voor een VERGROTING) Ik kwam vandaag (6 oktober 2017) dit bericht tegen. Hoe kon ik niet denken aan mijn onvolprezen prachtgedicht Luchtwachttoren? Luchtwachttoren Zijn leven lang wachten op iets wat nooit kwam. Schraler de wind door zijn…
Met zijn gezang bakent de merel het territorium af waarbinnen mijn vader zich altijd prima thuis voelde. Met mijn verrekijker speur ik bosrand en akkerzoom af op zoek naar ongeziene vogels in de hoop als onvoorziene dwaalgast mijn vader te zien overkomen uit niemandsland. En verdomd: Met zijn kenmerkende loopje…
Er is een prieel, weet ik nu, in een binnentuin, waar ik me terug kan trekken, op momenten dat ik niet weet waar ik het zoeken moet. Het verschijnt wanneer ik het het meest nodig heb. De toegang is altijd dezelfde: een smalle, lage, houten deur, deels overwoekerd door klimop.…
Je blik zeilt schuin aan die van de fotograaf weg van mij. Over de hordes worden je ogen heiig van de verte waaruit de onkenbare bekende zal naderen. Je kijkt ernstiger dan volgens je jeugd aannemelijk is. In je strakke truitje waarin de motten geen gaten zullen vreten verheft zich…
Op de plaats waar Lydia Rood voor de caravan op de campingwei haar tweede huid tatoeëerde bleef na haar vertrek de afdruk van haar lichaam de hele verdere zomer staan in het gras; een groot warm hazeleger. De halmen hadden eerbiedig voor haar gebogen en weigerden zich weer op te…