Openluchtspel
Naarmate ook de intrige duisterder wordt komt nog een toneellamp vanuit de engelenbak meekijken over de schouders van de vaste figuranten. Vanuit hun tijdelijke graf leggen souffleurs de tot leven gewekten woorden in de mond. Het koor ruist rondom. Verre woorden gevangen met een ganzeveer kregen de vlucht van een…
Leed en lach liggen in elkaars verlengde
Schrijvers die sporen

Er staat een interessant artikel in de weekendeditie (4/5 september 2021) van De Volkskrant over de innige relatie tussen schrijvers en treinen. ‘Schrijvers hebben ‘iets’ met treinen, al zolang de trein bestaat’, zo opent het artikel. En even verderop lezen we: ‘Vele schrijvers hebben zich laten inspireren door dit typisch…
Schrijftip voor Herman Brusselmans: stop met schrijven!

Vandaag (27 augustus 2021) voel ik mij geroepen mij ook maar eens te mengen in de lauwe discussie die de afgelopen week is opgekabbeld naar aanleiding van de verschijning van het nieuwste overbodige boek (zijn vierentachtigste! God bewaar me) van Herman Brusselmans: Geschiedenis van de moderne literatuur. Wat Reve ooit…
God gaf hem alles
Ik sleep mijn hoofd naar de psychiater. Ik zeg hem: ‘Hoe kon ik mijzelf ooit gelukkig verklaren? Terwijl toch duidelijk is: De gelukkigste man op aarde is Mick Jagger.’ Hij is bijna tachtig chronisch gezond niet kaal niet dik neukte lekkere wijven bij de vleet, snoof, tripte, zoop en maakte…
Charlie Watts opgehouden met slaan
Mijn vader was erbij
Er zijn mensen die mijn vaders aanwezigheid bij de wedstrijd GVAV – Ajax op 15 november 1964 – Cruijffs debuut op zeventienjarige leeftijd – in twijfel trekken. ‘Als iedereen die zegt dat hij erbij was die wedstrijd écht vanaf de tribunes had gezien dan hadden ze drie keer zoveel kaartjes…
Der Bomber zal geen doel meer treffen

Der Bomber. Goaltjesdief. Bundesliga-topscorer aller tijden. Kwelgeest van het Nederlands elftal. Hoe je hem ook noemen wilt, vandaag (15 augustus 2021) werd bekend dat Gerd Müller, alias ‘Der Bomber’, is overleden. In Nederland is Müller voor mensen ‘van een bepaalde leeftijd’ (zoals ik) – helaas – onvergetelijk geworden door één…
Tussen Haastrecht en Vlist
Ik stap in de kano, wankel maar vind al snel een evenwicht. Mijn armen zwellen op, juichen van ver geroepen uit een verdoving krijgen zij vanzelf een ritme worden met de peddel onbuigzaam, sterk en hard. O, ik wil weer duistere monsters vermoeden in het duistere water! Wat zich ophield…