Wereldleed teruggedrongen tot knusse knisperkrant. Aan dat verticale tafelkleed smul ik van ellende elders. Met miniatuurdrietand sloop ik suikergoedbouwsel laat dwergijsberg afsmelten in duisterheet kaboutermeer. Als ik mij stilhoud tussen oude taarten kleertjeshondjes als disgenoot gaat misschien aan mij voorbij wat bijtgraag aan mij snuffelen komt waar kou en donker…
Gisteren (17 december 2022) was ik samen met mijn gezin in Leer voor mijn jaarlijkse kerstuitje. Käsekuchen eten in een konditorei, Glühwein nippen bij een houten kerstmarktbarakje en happen in een broodje Bratwurst bij een gelijksoortig barakje, dat werk. Er was namelijk een kerstmarkt in Leer, zoals in veel Duitse…
Ik schraap mijn gezicht van de spiegel. De afvoer is spreekbuis van mijn vermoeidheid. Als ik opduik uit de wasbak, zijn mijn trekken dan weggespoeld? Ik hang mij op in de strop van fatsoen schuifel langs dichtgeplamuurde façades. De bus is een rijdende wachtkamer. Doordeweekser kan de dag niet zijn.…
‘Oudere werkzoekenden komen ondanks de krapte op de arbeidsmarkt nog steeds moeilijk aan een baan. Veel bedrijven willen geen risico’s nemen en kiezen liever voor jongere kandidaten om hun vacatures te vervullen’, lezen we in een artikel op nu.nl van enkele dagen geleden. Hé, waar hebben we dat eerder gehoord?…
Bij een foto van Marilyn Monroe van Philippe Halsman uit 1952 Haar halfgesloten ogen laten de lelijke wereld maar voor de helft toe. Haar mond is geopend om de van alledaagsheid vrij gewassen tanden te omlijsten met gevaarrode lippen. Haar jurk is al begonnen aan de afdaling. De fotograaf mag…
De column van Alex Mazereeuw over de documentaire Van Norma Jeane tot Marilyn Monroe stond al eerder in De Volkskrant, maar ik kom er vandaag (4 december 2022) pas toe om die docu terug te kijken. Marilyn Monroe heeft me altijd al gefascineerd; niet voor niets heb ik al verschillende…
Toen ik vol walging in laboratoriumwit staarde naar een grauwe massa vakkundig uitgelegd en het langzaam tot me doordrong dat het m’n eigen hersens waren die daar lagendacht ik dat ik gek werd maar schoot in een hysterische lach bij de gedachte dat dat fysiek gezien onmogelijk was. © André…
Op het gebied van wanen en illusies kun je het zo gek (pun intended) niet bedenken of er bestaan wel mensen die eraan lijden: mensen die denken dat ze Napoleon zijn, of Jezus. Dat ze van glas zijn. Dat ze worden afgeluisterd via een stopcontact. Dat ze ’s nachts worden…
Volgens het boekjewaarvan wij de zinnenhelemaal uitliepenlag het dorp van onderkomenaan de andere kantvan de bladzijde. Links deinden bomendoor onzichtbare branding.Een hert aan de bosrandstak de kop opkeek mij secondenlang aan;een blik die een telescoopvizierdoorborend maakt. Vele vogelswaren onze hoofdenin- en uitgevlogen. Nu liepen wede laagstaande zonzo in de armen.…
Gisteren (20 november 2022) kwam ik terug van weer eens een weekendje Pieterpad lopen. Ik doe dat traditiegetrouw met ‘goede vriend C.’, zoals trouwe lezertjes van dit weblog weten (hoeveel zijn dat er eigenlijk? Een handjevol? Duizenden? Ooit heeft mijn webhoster het programma Google Analytics in dit weblog ingebouwd, waarmee…
