Dodenherdenkingsgedicht
Enig kind
Op het tot spiegel gepoetste dressoirhoudt een fotozijn glimlach op.De lijst is te nauwvoor zijn toekomstdromen.De moederhand houdt hemeen leven lang ontstoft.De bloemen om hem heenbloeien het hele jaar door.De blos op zijn wangenverbleekt niet zienderogen.De schepper van dit stillevenrijdt nog ergens rond. © André Degen
Uithuisplaatsing
Kruisiging
Mijn buurjongen ouder en sterker dan ik ving een vlinder stopte hem in een glazen potje. Hij pakte hamer en spijkers en zonder verdere uitleg spreidde hij de vlindervleugels en nagelde het diertje tegen een boom voor ons huis. Daarna borg hij het gereedschap weer op en ging naar binnen…
Zacht en klam overleed…
In De Volkskrant van donderdag 6 april 2023 stond op de Taalpagina in de rubriek Volkstaal de column ‘Vreedzaam maar toch nog onverwacht maken nabestaanden soms een taalfoutje’ van Rogier Goetze. Het gaat daar over de speciale taal die gebruikt wordt in overlijdensadvertenties – en wat daarin fout kan gaan.…
Altin Gün, ik was erbij!
Ik had de Turks-Nederlandse band Altin Gün al een tijdje geleden leren kennen via Pinguin Radio, een Nederlandse online radio-omroep die voornamelijk alternatieve muziek draait. De nummers die op dat station van de groep werden gedraaid bevielen mij stuk voor stuk heel goed en ze smaakten naar meer. Toen ik…
Familiepark Nienoord, het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets…
De Genzelbahn in Familiepark Nienoord (die helaas sinds eind november 2019 niet meer rijdt vanwege een conflict dat voor een buitenstaander niet te volgen is). Voor het merendeel der mensen zal dit bericht dat ik gisteren (3 april 2023) tegenkwam niet veel losmaken: ‘Familiepark Nienoord viert 70-jarig bestaan tijdens seizoensopening’.…
Luna
Je hoeft maar een paar meubels te verschikken en de afwezigheid van een lege mand valt anderen al niet meer op. Hondeharen, zoveel weggezogen; een pluk wordt ineens verzamelaarsobject. Je brengt haar terug tot uitvergrote levenslust aan de wand. In een strooibus weggezet tussen andere levenloze voorwerpen – nu bescheiden…
Zoon
Voor hem zet ik blokjes taal in elkaar en zo loopt een roerloos paard zomaar een prentenboek uit. Ik breng plinten op ooghoogteboarding waartegen zijn schaterplezier terug de kamer in kaatst. Ik zie graag dat hij mij boven het hoofd groeit. Er mag geen sport zijn waarin hij mij niet…