Jongens en meisjes van groep acht
jullie hebben torenhoog
voor ons gezongen.
Nog eenmaal bijeen gekomen
op een podium dat jullie
nog maar net kan bergen.
Tussen het handengeklap
van onze staande ovatie
houden we jullie
nog even vast.
Jongens en meisjes van groep acht
houdt de weemoed nog even op afstand.
Dat is leerstof voor de middelbare school
wanneer jullie in de Nederlandse les
braaf in jullie schriften schrijven
dat van die en die dichter
het grondthema ‘vergankelijkheid’ is.
Jongens en meisjes van groep acht
laat de weemoed maar aan mij over;
ieder zo zijn vakgebied.
Jullie laten nog één keer je rapport zien
om te incasseren bij opa en oma.
Dan laten jullie het ergens slingeren
om er nooit weer naar om te kijken.
Ik pak mijn zoons lijst met schoolprestaties
en zet nog één keer
voor de vorm
mijn handtekening.
‘Voor gezien getekend’.
