Herman

Het was of Herman zijn doodzo literair mogelijk in scène wilde zetten: Op weg naareen letterkundig congresin de stad waar de poëzie tegen de kades klotstblies hij zijn laatste adem uitin de armen van een dichteres. ‘O, ben jij het?’waren zijn laatste woordentegen haar dan wel tegende donkere gedaante achter…

Lees verder

Alstublieft, geen gaatjes!

Als je lijdt aan trypofobie, moet je dit soort repen beslist niet eten! Ik wist eerlijk gezegd niet dat het bestond, maar er schijnen mensen voor te komen die last hebben van ’trypopfobie’, volgens Wikipedia ‘vermeende angst voor objecten met kleine gaten, zoals bijenkorven, mierenhopen en… pannekoeken! Deze – overigens…

Lees verder

Bosrust

Ik kniel vooreen stilleminiatuursnelwegwaar tegenliggerselkaar herkennenvia hun antennes. De pensionbeheerstermag ik houden voorliefste tante.Zij stopt mij inmijn droom Vannacht zal ik in haar witte gestevenheidbijkomen van het verhaalop de vluchtstrook. Morgenals laatste daadvan aanhankelijkheideet ik mevrouwde oren van het hoofd. Mijn handtekening achterlatenalle afslagenrechts laten liggenbehalve die ene. © André…

Lees verder

Maat voor maat in Diever

Vandaag (8 september 2019) wil ik nog even terugkomen op gisteravond. Toen zat ik namelijk in het openluchttheater van Diever. De gang daarnaartoe in de nazomer is voor mij een jaarlijkse traditie, al vanaf 1985. Het is elk jaar weer bijzonder de zomer uit te zwaaien in het zeer sfeervolle…

Lees verder

La belle époque

Er is ergenseen fotoin een albumop zolder Daar zitten mijn oudersnaast hun caravanin de zon die toen noggul voor hen was. Tegelijk met de voortenthebben ze een blauwe koepelboven zich uitgespannen. De zon hangtgoed in het glas.Mijn moeder grasduintin een vlinderfladderblad,mijn vader schaduwteen inspecteur in Parijs. Hun horloges zijn afgelegd;zoals…

Lees verder

Nazomer

In de naaldenkuilwaar de liefde graf hieldzegen wij neeren wachtten totde man met paard en wagenvoorbij gewiegeld was. Hij had huiverrimpelsin onze rug geploegd.Het laatste zonlichthing in de boomtoppenvluchtige eeuwige sneeuw. Minuscule bommensloegen venijnig putjesin onze weerloze huid. © André Degen

Lees verder

Geestelijke verlichting – of oplichting?

Nog even over gisteren (14 augustus 2019). Toen triggertde mij een column van Max Pam in De Volkskrant. Pam schreef over de Indiase goeroe Sadhguru over wie eergisteren, eveneens in De Volkskrant, een vrij kritiekloos stuk verscheen van verslaggever Casper Luckerhof. Pam bekijkt de Indiase goeroe aardig wat kritischer dan…

Lees verder

Zomermaaltijd

Van de kaartlas ik een ode vooraan lippen, tong en mond. Elke gang een couplet,de ober en jij mijn enig gehoor. Verrassingsmenu;wij namen watde zon ons voorstoofde. Jij serveerde jezelfà la carte.Met amusesliet je mijmondjesmaatvoorproeven. Ik nam de wijnrouteslingerde langssappig groenom te landen ineilandjes van fondant. © André Degen

Lees verder

Nog één keer samen zingen

Vandaag (7 juli 2019) werk ik de weekendeditie van De Volkskrant door. Daarbij stuit ik op de column Ieder kind verdient een zenuwslopende, onvergetelijke eindmusical in groep 8 van Aleid Truijens. En daardoor moest ik onmiddellijk terugdenken aan drie jaar geleden. Mijn zoon zat toen in groep 8 en zou…

Lees verder

Ballonvaart

Tijdens een ballonvaartzeg ik tegen mijn ouders:‘De waren redendat ik jullie dit aanbiedis dat de erfenismij toevaltals ik jullieoverboord kieper.Ik heb het almet de kapiteinop een akkoordje gegooid.’ Lachend blijven ze vertrouwenop de bodem van de mand waaronder toch een halve kilometerdoorval ligt. Wij konden het altijd alprima uithouden met…

Lees verder