Oost west…
Ik gluur over de schutting kijk naar het malse gras van de buurvrouw gelukkig even groen als dat aan mijn kant.
Categorie: Gedicht van de week
Signatuur
Toen de dementie mijn vader zachtjes bij de hand nam moest hij nog één keer zijn handtekening zetten achter op een nieuwe betaalpas. Vanuit mijn ooghoeken hield ik hem in de gaten: zijn rechterhand met daarin de stift met onuitwisbare inkt bungelend in een vacuüm. Vanuit die gewichtloze hoogte landde…
Projectie
Mam, nu wij niet langer op de zoneweide liggen de badlakens verschoten zijn jouw jurk uitgelopen zie ik dat ook jouw jeugd blootstond aan de camera verkleedkleuren in optocht de projector schroeit het stof weg niet te lang stilstaan bij een dia anders brandt hij door als het donker maar…
Hondse trouw
Zo zachtmoedig kunnen mensenogen niet kijken vooral niet bij de laatste injectie. De eennalaatste die de voordood inbracht verdreef eindelijk jouw pijn; je ogen verschoten ervan terug tot hun rustkleur. Je liet je gedwee de dood injagen en keek mij die dat meehielp te doen dankbaar aan. © André Degen
Jonge pastoor
De kapel waar hij gepreekt heeft is een huiskamer. Hij riep vrouwen op te knielen voor Hem maar voor hem gingen ze door de knieën. Als hij spreekt over af te zweren lichamelijke lusten sidderen de vrouwen onwillekeurig en hopen heimelijk dat hij zijn mannelijkheid niet bedaard als een kaars…
Dankbaarheid
Een gestaalde communist gered uit een concentratiekamp door een afvallige geloofsgenoot verklaarde plechtig dat deze edele daad de redder later niet zou vrijwaren van een nekschot dat hem toekwam vanwege zijn renegaatschap. Wél zou hij zijn weldoener vlak voor diens executie als blijk van dank zijn laatste sigaret aanbieden. ©…
Beslissend punt
Die hele partij had ik al buitencategorie geslagen. Vanuit de hoogte had Jacco Elting mijn slagen bijgestuurd. ‘Door de knieën, kijk naar de bal, schouder naar het net, verplaats je gewicht steeds naar voren.’ En toen: ’t beslissend punt. De wereld trok samen om de parallellen en meridianen van mijn…
Verwende kat
Hij mocht altijd slapen in het opgemaakte wiegje. Dat stond er toch nog ongebruikt.
Metempsychose
Ik ben gewisseld van universum omdat het huidige mij te krap werd. Planeten sloffen dezelfde baan, sterrenstelsels imploderen uit pure futloosheid en zwarte gaten zakken van vermoeidheid diep weg in zichzelf. In mijn gaap past een melkweg.
Eindejaarsgedachte
Tussen twee duisternissen heeft mijn spetterkaarsje even fel gebrand. © André Degen