Mijn vader,op de tennisbaanhelaas onverslaanbaarin onsportiviteit, begon altijdte tellen in het Engelsals hij ruim voor stond. Ik wist dat die toestandnooit lang kon duren:Twee goede ballen van mijn kanten de vreemde taal aan de overkantverstomde alweer. Hoewel ik graag wilde winnenkoesterde ik die ogenblikkenvan surrogaat-vrolijkheidwaarin Engels de voertaal was. Want…
Van de kaartlas ik een ode vooraan lippen, tong en mond. Elke gang een couplet,de ober en jijmijn enig gehoor. Verrassingsmenu;wij namen watde zon ons voorstoofde. Met amusesliet je mijmondjesmaatvoorproeven. Ik nam de wijnrouteslingerde langssappig groenom te landen ineilandjes van fondant. © André Degen
Van de kaartlas ik een ode vooraan lippen, tong en mond. Elke gang een couplet,de ober en jijmijn enig gehoor. Verrassingsmenu;wij namen watde zon ons voorstoofde. Met amusesliet je mijmondjesmaatvoorproeven. Ik nam de wijnrouteslingerde langssappig groenom te landen ineilandjes van fondant. © André Degen
Om ons heenspanden wij opnieuwhet membraan tussenbuiten en binnen. Maar voorlopig zijn we weeruitgezomerd. De campingbeheerderheeft de slagboom neergelatentussen ons speelterreinen de buitenwereld. De rupsenpoppenliggen op zolderte wachten ophet lichte seizoenwanneer ze zich wederomuitvouwen mogennaar het open licht. Als het ruisen weer begintin naar nul gedraaide gasstelletjesin de bomenin ons…
Mijn jongen Voor Julienje hoeft van je vaderniks aan te nemenmaar als ik jou één dingmee mag gevenuit dit bestaandan is het dit:Laat muziekjouw levenslangemetgezel zijn. Muziekblijft langerdan de liefde(zelfs de ouderlijkeal had ik dat graaganders gezien) Muziek blijft jongzweept opmaakt vrolijkstemt weemoedigtilt opbiedt troost. Op allebelangrijke ogenblikkenvan je…
‘Geloof jij nog in de taal?’ vroeg ik haar. Ze keek me glimlachend aan knikte en bleef zwijgen. © André Degen
Zonder mijn ruggesteun zakte hij ineen.Ik had de bodem uit zijn bestaan gehaald. Samen de halve aardbol over gereisdlagen hij en ik perfect in balans. Maar ik besloot een kind op die plek te hijsen.Sindsdien kijkt dat uitdagend de wereld in. Ik weet ook wel, ik nam te makkelijk afscheid.‘Oké,…
‘Ik laat julliemet stiften werken,net zoalstoen je klein waswant een kindoordeelt nietvult niet in. Gebruik bij elk gevoeleen andere kleur,dus bijvoorbeeld:Waar ging groen over in roodof omgekeerd?En hoe denk jedat dat komt? Op welk puntheb je het ideedat je de emotie nogom kunt buigen? Als je aan het eindvan de…
Toen de jaren bij mijnog soepel liepenhad ik de wijde wereldin moeten trekken(zo had ik dat tochook in de boeken gelezen?)maar hoewel iknog bijna niks konwas ik in schijtlaarzenal zeer bedreven. Ik ging nietop zuip- en naaivakantiein Lloret de Marbouwde met kameradengeen erfscheidingvan bierkrattenop camping De Appelhofwant: ‘te banaal’. Nee,…
Onze eerste ontmoeting:Ik was twaalf, hoogzomersen ik stond op een balkon. Van over een smal ravijnwaaide muziek op mij overLong tall Ernie and the Shakers♫You should have seen merock and rolling…♫ Een vrouw in negligédie met de ochtend opengingstond tegen een balkonbalustradevolle bierflesnonchalante microfoontegen haar borstwaarop ze het ritme mee…
