Levenswijsheid
‘Je kunt de hele wereld leren kennenzonder je huis ooit uit te gaan.’Hoe graag wil ik die wijsheid onderkennenIn de tropen, aan de voet van een vulkaan.
Dat malle ding van bobbistiek
Vandaag (10 mei 2020, hé, Moederdag! Maar daar gaat het nu niet over.) lees ik dit artikel in de boekenbijlage van de weekendeditie van De Volkskrant. Ach, dacht ik, Leonie Kooiker dood. 92 is ze geworden. ‘Geen sneue dooie’ zouden mijn ouders gezegd hebben (maar die zijn nu zelf dood…
Afspiegeling
Terwijl al mijn poriëngeluidloos schreeuwende muilen wordenen ik de jouwe dempen wilheeft een mier meer lef dan ik.Jij slaat hem geërgerd van je kuit. Aan het ven, zo wonderlijk roerlooskniel ik neeren mijn ogen dwalentussen de schrijvertjesmet hun zinloze streken. ‘Wat zie je?’ vraag je naar de bekende weg.Je hurkt…
Een vogelsessie in de Onnerpolder
Hè, hè, vanmiddag (7 mei 2020) heb ik het eindelijk weer eens gedaan: lekker ouderwets vogelen (ik zie jullie opveren en hoor jullie uitroepen: Wáát?! Gaat André nu ook al zijn seksuele escapades met ons delen? Help! Red ons! Nee hoor, wees gerust, ik gebruik ‘vogelen’ in de betekenis van…
Het bureau van mijn vader
Het bureau staat nubij ons op zolder. Als er aan werd gebeldvluchtte mijn vaderdie schuilkelder in. Met de verschijningvan mijn moederdoemde kust veiligvoor hem op. Dankzij haar werd hijopgevouwen foetussteeds opnieuw geboren. Bij ieder opstaan dronk hijeen voorteugvan bevrijding. Ik heb ooit zelf geprobeerdin dat bureau te kruipenmaar ons zo…
Een herdenkingsgedicht
Vandaag (4 mei 2020) moet ik terugdenken aan de poëzieworkshops die ik ooit gaf aan middelbare scholieren, in het kader van het project ‘Dichter bij 4 mei’. Tijdens een van die workshops sprak een jongen mij vrijmoedig aan: ‘Meneer, u laat ons nou wel werken, maar waarom schrijft u zélf…
Mijn vader was erbij
Er zijn mensendie mijn vaders aanwezigheidbij de wedstrijdGVAV – Ajaxop 15 november 1964– Cruijffs debuutop zeventienjarige leeftijd –in twijfel trekken. ‘Als iedereen die zegtdat hij erbij wasdie wedstrijd échtvanaf de tribuneshad geziendan hadden ze drie keerzoveel kaartjes moeten verkopen.’ Ik ben weerloostegen zulk geschampermaar als mijn vaderheeft gezegddat hij erbij…
Pas de deux
Dezer dagen gaan wij op straatmet vreemden een dans aan.Als tegenliggersnaderen we elkaarmet een knik, een glimlach, een groet,lopen metuit nood geboren hoffelijkheidin een boogom elkaar heentrekken magische halve cirkelshouden afstandals twee positiefgeladen lichamen. Eens kijken wij terugop deze straatrituelenals een volksdansop een marktvoor oude ambachten. © André Degen
De grutto gaat het korhoen achterna
Ik weet het, we hebben in deze door het coronavirus geteisterde tijden bijna de morele plicht om vol te houden, niet bij de pakken neer te gaan zitten en positief te blijven (sterker nog, als het aan deugkoningin Claudia de Breij ligt, moeten we bevrijdend zingen, vechten, huilen, bidden, lachen,…
Het Verre Westen
Er zijn oorlogsstrepen verschenenop de wangenvan het Vrijheidsbeeld. De muren van New York zweten.De leidingen zijn verstoptmet opgehoest roodsel. Manhattan zalneergekeken worden.Boordwitte mensenmet roeten koppenzullen zich als lemmingenstorten uitflatgebouwen vol vuur. Coyotes zullennaar steden trekkenagenten aankwijlenmet hun rictus. Vulkanen rijpen vurigdoor Amerika’s opperhuid.De slangen verloren niksvan hun venijn.Uit alle uithoekenkruipen…