Altijd nabij
Zelfs als ik op de toppenvan mijn zintuigen leefis de dood nooit ver weg:Ik zie in het door orgasmevertrokken gezicht van een vrouwde uitdrukkingvan een stervende. © André Degen
In de voetsporen van de marskramers
Laat berouw
Na jaren staande gehouden op straat,oud-leerlinge die hem wél meteen herkende.‘Meneer, ik heb u ’t leven wel zuur gemaakt hè?’Ach meisje, dat kon er nog wel bij.‘Ik durf het nou wel toe te geven:Ik was in ’t geheim verliefd op u.’Zo, dat heb je dan origineel geuit.‘Ik heb achteraf best…
Vive la France et vive le français! (een herinnering)
Ononderbroken
Mam, hoewel jij net als ikniet in God geloofdekomt het ons nu beter uitmaar welvan een hiernamaalsuit te gaan. Want ik wil onze gesprekkenniet laten onderbrekendoor zoiets onbenulligsals de dood. © André Degen
Het was acht jaar geleden…
Alles voor de kunst!

Gistermiddag (31 oktober 2023) ging ik per trein naar Amsterdam, om bij een bundelpresentatie aanwezig te zijn. Daar stond ik (samen met 49 andere dichters) in met een gedicht dat ik geschreven had naar aanleiding van een poëziewedstrijd. Omdat ik aanvankelijk abusievelijk in de veronderstelling verkeerde dat ik mijn ‘handwerkje’…
Werelds weesmeisje
Als zij lachteging de dag pas goed open.Als zij naar buiten tradkon de zon gaan werkenaan haar ondergang,haar kuszoog je een ruimte binnenwaar ademhalenzonde was.Zij gaf ons mannenhet nakijken. Nooit liep zij gewoonom ergens te komen;zij trippeldeop een onzichtbaar koordtussen twee afgrondenvan gapende muilen. In het grelle studiolichtkon zij zich…