Gisteren (14 februari 2015) was het Valentijnsdag, maar daar doe ik niet aan. Nee, de reden dat ik nog op die 14e februari terugkom is dat ik voor moest dragen bij Gelukkig Ontzet, de presentatie van de gelijknamige bundel die bij uitgeverij Palmslag is verschenen en waar mijn gedicht Het kastje van mijn vader in figureert:
Het kastje van mijn vader
Het kastje staat nu
bij ons op zolder.
Als er aan werd gebeld
vluchtte mijn vader
die schuilkelder in.
Lag dan dicht aan tegen
het aardedonker van de dood
met de bewegingsruimte
van een illusionist
en net genoeg lucht
om stil te zijn.
Met de verschijning
van mijn moeder
doemde kust veilig voor hem op.
Dankzij haar werd hij
opgevouwen foetus
steeds opnieuw geboren.
Door dit deurtje
kroop hij terug
de krappe vrijheid uit.
Bij ieder opstaan
dronk hij
een voorteug
van de bevrijding.
Ik heb ooit zelf geprobeerd
in dat kastje te kruipen
maar ons zo plooien
als men in de oorlog deed
kunnen wij niet meer.
© André Degen
