Voor hem zet ik blokjes
taal in elkaar
en zo loopt
een roerloos paard zomaar
een prentenboek uit.
Ik breng plinten
op ooghoogte
boarding waartegen
zijn schaterplezier
terug de kamer in kaatst.
Ik zie graag
dat hij mij
boven het hoofd groeit.
Er mag geen sport zijn
waarin hij mij niet verslaat.
Hij mag mijn pophelden
achteloos haten
als hij weg kantelt
met zijn vrienden.
Als hij bestelt
voldoe ik
achter zijn rug
de rekening.
Hij mag nu eerst nog uitslapen.
De dieren dansen zich los
van zijn behang
zijn slaap in
gaan met hem aan de haal
tot weer de zon
van een lachend oudergezicht
boven zijn bedje staat.
© André Degen
