Sinds enkele dagen ben ik weer terug op mijn honk. Ik was tweeënhalf week op vakantie in Slovenië, vandaar dat er sinds 25 juli een tijdje niets op dit weblog gepubliceerd is. Maar nu ben ik weer thuis en zal vanaf hier de komende tijd weer regelmatig een stukje lanceren in Cyberspace.
Bij thuiskomst deed ik wat veel kampeerders doen: stukje bij beetje de volgestouwde auto uitladen en met enige spijt de tent naar de zolder dragen, waar de tentzak als een rupsenpop roerloos in het donker weer een jaar lang moet liggen wachten, om zich dan pas weer naar het open licht te mogen openvouwen.
Verder las ik de stapel kranten die zich tijdens mijn vakantie hadden opgehoopt. ‘Who wants yesterday’s papers?’ zong Mick Jagger al in 1967 en dus kun je je afvragen wat het voor nut heeft om de inhoud van dagbladen van meer dan twee weken oud tot je te nemen. Toch doe ik dat traditiegetrouw ieder jaar.
Uiteraard had ik mij tijdens mijn vakantie al via de digitale nieuwskanalen op de hoogte gehouden van het wereldgebeuren. Daartussendoor doken ook helaas de typisch vakantiegerelateerde berichten op, zoals dit: drie bergbeklimmers gestorven bij hun poging de Matterhorn te bedwingen.
Ieder jaar lees je dat soort nare berichten: bergbeklimmers maar ook gewone bergwandelaars glijden uit en storten tientallen en soms honderden meters de diepte in, in de meeste gevallen met dodelijke afloop.
Verder had ik dit akelige bericht op 12 augustus gelezen, op weg van Slovenië naar huis, maar ik kom er vandaag (18 augustus 2024) pas toe om erover te schrijven: op 11 augustus zijn er op één dag maar liefst drie mensen overleden bij twee ongelukken met paragliden.
In beide gevallen ging het om turbulentie die de schermvliegers (in het tweede geval zelfs een instructeur) parten speelde. De paraglider raakt dan in een spiraal naar beneden waar hij niet meer uit komt en stort te pletter.
Uit zo’n bericht zou je kunnen concluderen dat paragliden gevaarlijk is, maar dat valt heel erg mee; alleen lijkt dat zo, omdat je er zo zelden over leest. En als je al een (latente) angst had om je over te leveren aan een vlucht per scherm, dan vind je in zo’n bericht natuurlijk je vooroordeel bevestigd. Maar relatief gezien gebeuren er erg weinig (dodelijke) ongelukken met paragliders.
Dit jaar heb ik geen duovlucht gemaakt, maar dat kwam niet door lugubere berichtgeving over ongelukken met schermvliegers, maar gewoon omdat het dit keer teveel gedoe was.
Als mij tijd van leven vergund is, ga ik de komende jaren tijdens de zomervakanties zeker nog eens een duovlucht maken met een paraglide-instructeur, want, zoals ik hier al eens treffend schreef:
‘Paragliden: dichterbij het gevoel een vogel te zijn kun je niet komen. Je leven hangt niet aan een zijden draadje maar aan nylon draden en toch voel je je volkomen veilig. Paragliden: omdat je niet altijd met beide benen op de grond kunt blijven staan!’
paragliden je kan de volgende x ook eens de paramotor proberen,
Een vriend van mij heeft een een vriendin uit Slovenië
Heerlijk groen land zonder de betutteling van een overheid zegt hij altijd.
Mooie grotten en waterpartijen enz enz
Hopen dat het niet te toeristisch wordt en het land verpest zegt hij dan ook.