Ik liet me haar aanleunen, Voor Anja, wie dit gedicht op het lijf geschreven ismocht bij haarnaar binnen kijken. Elk volgend glas bier pylondie onze eigen weg markeerdenaar een vertrekwaarvan ik het ochtendlichtal voelde schuren in mijn hoofd. Ik neem de verkeerde deuren toch past mijn sleutel. © André Degen
We hebben er een hele tijd op moeten wachten, maar gisteren (5 oktober 2020) stond er in De Volkskrant weer eens een artikel over een Onderzoek Dat De Mensheid Vooruit Helpt: wanneer verandert een foto van een glimlachende vrouw in een foto van een flirtende vrouw? Een klemmende vraag waar…
Hij mocht altijd slapenin het opgemaakte wiegje.Dat stond er toch nogongebruikt. © André Degen
Gisteren (1 oktober 2020) las ik deze bijdrage van kinderboekenschrijfster Janneke Schotveld op de opiniepagina van De Volkskrant. Het is een van de vele stukken die de laatste tijd in de media in het algemeen en in mijn lijfblad in het bijzonder verschijnen over de zorgwekkende ontlezing en de soms…
Gij zijt mij als een droombeeld verschenen,zo onwerkelijk uw komst en van zo korte duur.Toen zijt ge uit mijn leven verdwenenen ge zijt teruggekeerd naar uw thuis in Lure. Gij wist niet: in mij ontbrandde het heftig vuurDat lang brandend bleef, al waart ge henen.Uw ogen hadden mij in die…
Ik schreef al eerder over de heerlijke rubriek Plat du Tour van Onno Kleyn die dezer dagen in De Volkskrant verschijnt. Kleyn ‘schrijft met de Tour de France mee’, dat wil zeggen, hij geeft bij elke koersdag van de Ronde van Frankrijk een recept uit de streek waar op dat…
Met een schaamteloosheiddie haar siertleeft de jeugdzich los. Zolang wij schande sprekenweet zij zichop de goede weg. Achteloos laat zezonsondergangenvervloeien.Wie teveel heeftmag verspillen. Bij elke daadweet zij zichin de rug gedektdoor het bladerdek. © André Degen
Da’s ook toevallig! Eergisteren had ik het er nog uitgebreid over met vriend T…P… en gisteren (15 september 2020) lees ik dit artikel waarin de verfilming van de roman The painted bird van Jerzy Kosinski wordt gerecenseerd. Ik had tijdens mijn middelbareschooltijd al gehoord van De geverfde vogel, maar het…
Mijn vader,op de tennisbaanhelaas onverslaanbaarin onsportiviteit, begon altijdte tellen in het Engelsals hij ruim voor stond. Ik wist dat die toestandnooit lang kon duren:Twee goede ballen van mijn kanten de vreemde taal aan de overkantverstomde alweer. Hoewel ik graag wilde winnenkoesterde ik die ogenblikkenvan surrogaat-vrolijkheidwaarin Engels de voertaal was. Want…
Vandaag (14 september 2020) stuit ik op dit bericht: een artikel uit de oude doos waarin melding wordt gemaakt van de crash van een renpaard. Zielig voor het paard (want de schuld van de stranding lag bij de pikeur die de luchtpijp dicht snoerde van de merrie die hij bestuurde),…
