Weer een JC die dood is

Vandaag (19 juni 2024) stuitte ik op het bericht dat Jan Cremer is overleden. Eerlijk gezegd deed me dit niet zoveel. Cremer had van mij honderd mogen worden, maar ik had niet zoveel met zijn oeuvre. Ik heb maar vijftig bladzijden van Ik Jan Cremer gelezen en daarna verflauwde mijn…

Lees verder

Het onbenoemde

Hoe noem je de krampdie schiet in je handenals je gaat flipperen?Hoe heet de korte stiltedie intreedtna een vreselijk auto-ongelukvlak vóór het ogenblikdat het gegil, gejammer en gekreun losbarsten?Wat is de benamingvoor de zucht die ontsnaptaan een lek gepriktvacuüm koffiepak? Hoe heten de leegtes zélfin een taal die in een…

Lees verder

Een klojo in de dojo

Door de column van Sylvia Witteman in De Volkskrant van gisteren (4 juni 2024) over haar weinig glorieuze judocarrière moest ik – helaas – terugdenken aan mijn eigen weinig indrukwekkende verrichtingen op de judomat. Ik moet een jaar of tien, elf geweest zijn toen ik op een kwade dag het…

Lees verder

Dodenakker

Glansrijk of met doffe berusting,een sleep vrouwen op je kerfstokof maar een handjevol,de wereld doorkruist of een huismus,wat je staat van dienst ook was,de Dood isde grote platwals,die alle plooien gladstrijkt. Hoe volgepropt met spijtje rugzak ook raaktetot hij bijna ondraaglijk werd,hier wordt hij zachtjesvan je afgenomen. Op deze akker…

Lees verder

Een rit met de wilde wagen

De column van Peter Buwalda in De Volkskrant van eergisteren (31 mei 2024) ging over ‘een dodemansrit’ die hij moest meemaken in China. Dit deed mij onmiddellijk denken aan een vergelijkbare (hoewel iets minder spectaculaire en minder gevaarlijke) busrit die ikzelf ooit maakte in Het Rijk van het Midden. We…

Lees verder

En de winnaar is…

Even tijd voor wat schaamteloze zelfpromotie: Gisteren (26 mei 2024) was de onthulling van een plakkaat in Burcht (B) waarop een winnend gedicht van mij staat, ‘Ongenaakt’. Ik had dit opgestuurd voor een gedichtenwedstrijd die als thema ‘Expressionisme’ had. Ik was zelf niet bij deze onthulling, want het kostte mij,…

Lees verder

Een concept van de hel

Vandaag (26 mei 2024) bereikte mij het niet zo droevige bericht dat op 95-jarige leeftijd (‘Geen sneue dooie’, was steevast het commentaar van mijn ouders, wanneer ze het overlijden van zo’n hoogbejaard iemand vernamen) de Amerikaanse componist Richard M. Sherman is overleden. Zijn naam deed bij mij geen belletje rinkelen…

Lees verder

Uit de tijd dat ik fit was

Hoe was het ook alweerom fit te zijn?Zelfs de pogingdat terug te halenis me teveel. Toch was er een tijddat ik mij niet elke ochtendverpletterd vanonder een rotsblokvandaan moest wurmenom mezelf herrezen te verklaren. Bezigheden van mijn medemensaanschouw ik nuals door een ziekenhuisraam.Daarbuiten fietst, wandelt, kanoot,loopt men hard;dingen waarvoor ik…

Lees verder

Zoals jij is er… nog een!

‘Ieder mens is uniek’ is een bekende uitspraak en we willen onszelf graag wijsmaken dat dat zo is, maar er blijkt – helaas – nog wel wat af te dingen op onze uniciteit. Google alleen je eigen naam maar eens en je komt ineens diverse naamgenoten tegen. Zo lopen er…

Lees verder

Tijd om te vogelen (in de Onnerpolder)

Vandaag (7 mei 2024) besloot ik met mijn vrouw voor een vogelkijksessie naar het Gemaal Onnerpolder te gaan (toeval: op de kop af vier jaar geleden was ik daar ook naartoe gegaan). Oftewel: zij ging met haar gemaal naar een ander gemaal (‘Oei, papa, dat is een érg slechte grap!’…

Lees verder