Het publiek hoorde mijn gedichten beleefd aan. Er werd beschaafd geklapt. De vragen na afloop bleven binnen de perken. Ik stootte niemand voor het hoofd. Bij de nazit hield ik mijzelf keurig in de hand. Vriendelijk maar beslist sloeg ik de uitnodiging van een bezoekster af om bij haar de…
Als rondreizend artiest kom je nog eens ergens. In het Vooronder in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam, bijvoorbeeld. Hoe ik daar verzeild raakte? Afgelopen maandag (23 januari 2023) mocht ik twee poëzieworkshops geven in Amsterdam. Mijn opdrachtgever, Stap op de Rode Loper!, had mij gevraagd voor de ochtendsessie van de Amsterdam-editie…
Ik loerde over mijn boek heen: achter die horizon dook zij op gravend. Haar billen zo ongrijpbaar jong voerden me schommelend terug de minderjarigheid binnen. In weerloze overgave aan een ver weg vermoede man voorovergebogen nam ze het zand in haar armen als een nog ongevormde baby. Zo vol geestdrift…
Afgelopen week werd ik getriggerd door deze column van Ana van Es in De Volkskrant, maar vandaag (21 januari 2023) kom ik er pas aan toe om er iets mee te doen. Ik geef toe, het lijntje is wat dun, maar soms is een naam al genoeg om iets in…
Vandaag (16 januari 2023) is het Blue Monday, de dag waarop wij geacht op ons mentale dieptepunt van het jaar te zitten. De feestdagen liggen alweer een tijdje achter ons (voor veel mensen zal dat juist een bron van vreugde zijn), het weer is aanhoudend koud, nat en grijs, we…
Als mijn vrouw thuiskomt na gedane arbeid en mij vraagt: ‘En? Lekker gewerkt?’ knik ik neerkijkend op mijn lege blad. Als ik zie dat ze haar wenkbrauwen optrekt bij het zien van die ongerepte witheid zeg ik uitdagend: ‘Ik heb een dagje vruchtbaar gestaard.’ © André Degen
Vanmorgen (15 januari 2023) stuitte ik op dit bericht op nu.nl: een vliegtuigje van de Nepalese luchtvaartmaatschappij Yeti Airlines dat onderweg was van de hoofdstad Kathmandu naar Pokhara, is daar in de buurt neergestort in de heuvels. Zoals het nu lijkt, zijn bijna alle inzittenden om het leven gekomen. Zo…
De zon zet aan tot een kuur van mildheid in het wijkgroen waar jong en oud door elkaar lopen. Een meisje dat gelukkig nog niet beseft hoe moeizaam jeugdig zijn later zal gaan pakt de pet af van een politieman. Hij laat schutterig zijn gezag afzetten ziet het wegdeinen op…
Willen jullie dat ik mijn goede voornemens kalk op de muren van mijn cel zoals de tien geboden op die stenen platen van Mozes zodat ik er elke dag tegenaan loop wat ik in het verleden vaak genoeg niet heb gedaan en ook in de toekomst nog wel eens na…
Zo, het is Derde Kerstdag; hopelijk is iedereen de kerstdagen ongeschonden doorgekomen; de gourmetdampen zijn weer opgetrokken en hopelijk is de vlam niet figuurlijk in de pan geslagen bij de discussies met de schoonfamilie aan de kerstdis, zoals de vlam soms letterlijk in de pan kan slaan tijdens het gourmetten…
