Mijn hart

Mijn hart, we zijn nu eindelijk alleenver weg van de liefdeen haar open plekkenwaar geweien verstrikt raken.De liefde die harten alleen maaruit hun ritme brengt. Mijn hart, jij doet nugelijkmatig je werktijdens onze vaste ronde. Naarmate ik langer renstampen mijn voeten dit aantot vaste zekerheid: Dat ik mijn leven langtot…

Lees verder

Een drank die zijn smaak ontleent aan de Middellandse Zee

Gisteren (28 september 2024) las ik de vaste bijdrage in het zaterdagmagazine van De Volkskrant van Hiske Versprille. Ze recenseert daarin allerlei restaurants in heel Nederland. In het artikel ‘Vrolijk Frans’ wordt de Franse bistro Lilou in Goes onder de loep genomen. Wat mij in Versprilles bijdrage trof, waren dit…

Lees verder

Voor mijn kat

Als ik met mijn kat alleenin dit kot ongemerktde grote stilte bereikhoe lang zal het durenvoor Boris aan mij knagen gaat? Waar ligt voor een kathet omslagpunt tussen‘je vreet je eigen baasje toch niet op’ en‘ik verrek van de honger’? Wat zit eerder in mijn lichaam:Door honger aangescherpte tandjesof hard…

Lees verder

André de Kattenredder

Eergisteren (26 september 2024) las ik in De Volkskrant, zoals gebruikelijk, de column van Sylvia Witteman. Zij beschrijft daarin hoe ze aan de praat raakt met een brandweerman. De volgende passage voerde mij terug naar een ver verleden: ‘Een kat uit een boom halen hoorde er ook bij’, vervolgde de…

Lees verder

Niemand komt hier levend uit

Hij zette de dans inmet de standaardde microfooncobrakop waar hijomheen draaidesproeide hemzijn gif aansiste hem toespring uit je velbuig je tong meemet mijn slangentaalde Indiaandoor zijn fontanelnaar binnen geslopenliet de sjamaanin hem uithij zette zijn leven inde overdriveroulettespaakwieldraaide hij vol opende werkelijkheid liep uitin vloeistofdia’sin elke metamorfosezag hij meer terugvan…

Lees verder

Een wilde romance

Gisteravond (21 september 2024) was ik in Grand Café Carambole in Winschoten voor een optreden van The Wild Romance, voorheen Herman Brood & His Wild Romance. Ik ben nooit een uitgesproken fan van Herman Brood geweest, maar hij heeft wel een handvol mooie nummers gemaakt en daarvoor toog ik naar…

Lees verder

Nazomerspel

We delen ons bloedmet de muggenherstellen de balansmet rode wijn.Ons lichaam merkt het verschiltoch niet meer op. In een kuip badend van lichthouden we onszelf veiligterwijl we worden omgevendoor donkere stammen. Een auto rijdt dwarsdoor het stuk heenmaar blijft in zijn eigen tijden wij in de onze. De sterren die…

Lees verder

Een wintersprookje in de nazomer

Vandaag (8 september 2024) keerde ik terug van mijn traditionele weekendje Diever in de nazomer. Ik was daar vrijdagavond heen gegaan met vrouw en zoon voor de opvoering van zaterdag van Wintersprookje (The Winter’s Tale) van de Grote Bard uit Stratford-upon-Avon. De opening was al anders dan anders en daarmee…

Lees verder

Pieterpad, het laatste traject

Vandaag (1 september 2024) heb ik het – voor mij – allerlaatste traject van het Pieterpad gelopen. Eind april liep ik op één dag van Groningen naar Zuidlaren (26 kilometer) en dat was voor mij het eennalaatste stuk van de langeafstandswandeling van Pieterburen naar de Pietersberg bij Maastricht. Zoals ik…

Lees verder

Hou es op met je ‘schuldig landschap’!

Vandaag (28 augustus 2024) lees ik, zoals gewoonlijk, in De Volkskrant de column van Max Pam. Deze keer gaat die over de Poolse stad Bialystok (waar ik –shame on me? – nog nooit van gehoord had). Pam stelt dat de Poolse stad in feite het vierde hoekpunt was in het…

Lees verder