Nazomerspel
We delen ons bloedmet de muggenherstellen de balansmet rode wijn.Ons lichaam merkt het verschiltoch niet meer op. In een kuip badend van lichthouden we onszelf veiligterwijl we worden omgevendoor donkere stammen. Een auto rijdt dwarsdoor het stuk heenmaar blijft in zijn eigen tijden wij in de onze. De sterren die…
Voortaan graag iets minder lolbroekerij!
Gisteren (10 september 2023) kwam ik terug van mijn ’traditionele’ weekendje Diever. Ik ga al 38 (!) jaar achtereen naar de ‘Village of Shakespeare‘ voor, afwisselend een komedie en een tragedie. Dit jaar was het stuk Antony and Cleopatra (Antonius en Cleopatra) aan de beurt, overigens de allereerste keer sinds…
Ecuador in de olie
Ik zit ook vandaag (3 september 2023) nog enigszins in de postvakantiestemming: ik ruim de kampeerspullen beetje bij beetje op, ik doe alvast wat werkzaamheden voor het nieuwe werkjaar en ik lees de kranten van de afgelopen twee weken. Daarbij stuit ik op dit bericht over Ecuador: ‘Ecuador kiest nog…
Zoon
Voor hem zet ik blokjestaal in elkaaren zo loopteen roerloos paard zomaareen prentenboek uit. Ik breng plintenop ooghoogteboarding waartegenzijn schaterplezierterug de kamer in kaatst. Ik zie graagdat hij mijboven het hoofd groeit. Er mag geen sport zijnwaarin hij mij niet verslaat. Hij mag mijn popheldenachteloos hatenals hij weg kanteltmet zijn…
Homo adultus ludens
Gisteren was het een onderwerp in het NOS-Achtuurjournaal, vandaag (1 september 2023) wijdt Sander Donkers er zijn ‘150-column‘ aan op de voorpagina van De Volkskrant: het fenomeen dat steeds meer volwassenen zich wagen aan spelletjes die eigenlijk voor kinderen bedoeld zijn, zoals allerlei gebouwen maken van Lego, puzzels leggen (ik…
Winterslaap
Om ons heenspanden wij opnieuwhet membraan tussenbuiten en binnen. Maar voorlopig zijn we weeruitgezomerd.De campingbeheerderheeft de slagboom neergelatentussen ons speelterreinen de buitenwereld. De rupsenpoppenliggen op zolderte wachten ophet lichte seizoenwanneer ze zich wederomuitvouwen mogennaar het open licht. Als het ruisen weer begintin naar nul gedraaide gasstelletjesin de bomenin ons bloed.…
En weer zweefde ik zo vrij als een vogel!
Zomervakantie
Op weg naar Zuid-Frankrijk,de caravan lag stabiel,de auto liepals een zonnetjeen ons humeurbewoog zichin dezelfde sfeer stak mijn vader somsin zijn enthousiasmeeen duim omhoog naareen boer in het veld. Die vent dacht ongetwijfeld:Weer zo’n maffe toeristmaar mijn vader zette hemin de hoekvan de achteruitkijkspiegel. ‘Zo, even zes weken weguit de…
Het frietkot als monument
Vandaag lees ik dit artikel in De Volkskrant: in België wil men het nationale fenomeen ‘frietkot’ (dat wij in Nederland niet kennen; wij hebben tenslotte cafetaria’s) een beschermde status gaan verlenen. ‘Onooglijke houten barakken met een paar plastic tuinstoelen ervoor, of een plakkerige caravan met een luifel,’ zo kenschetst journaliste…