En de dag bleef grijs…

Vandaag (24 januari 2014) was het een spannende dag voor tennisliefhebbers: levende tennislegende Roger Federer zou aantreden tegen Rafael Nadal in de halve finale van de Australian Open. Op papier een zinderende match. Trouwe lezertjes van dit weblog weten dat ik behoor tot die tennisfanaten. Dus was ik me al…

Lees verder

Grauwe, blauwe maandag

  O jee. Was ik vanmorgen (20 januari 2014) nietsvermoedend met mijn goede been uit bed gestapt, bleek het Blue Monday te zijn! Op deze – toegegeven, wat miezerig en grauw inzettende maandag – worden wij geacht op ons depressiefst te zijn.   De feestdagen liggen alweer een tijdje achter…

Lees verder

Groetjes uit Mexico

FEMEN nu in Mexico. Gelukkig voor de dames zijn de temperaturen daar iets prettiger voor een oben ohne-protest. Vandaag (19 januari 2014), een gure, grauwe anonieme januaridag, zijn we even toe aan iets luchtigs, iets zonnigs, iets warms. Nou, dan ben je bij FEMEN altijd aan het goede adres. Want…

Lees verder

De pen gedoopt in alcohol

               Tsja, we geloven je, Malcolm.                                                   Reve lustte 'm ook wel.   Vandaag (14 januari 2014) staat er in het culturele V-katern van De Volkskrant een interessant artikel van Wilma de Rek over de relatie…

Lees verder

Hora fluit, tempus ruit (zoals de Ouden zeiden)

Het Stedelijk Gymnasium in Leeuwarden Vandaag (12 januari 2014) is het even tijd voor onvervalste weemoed. Het is namelijk the day after of, om in stijl te blijven: dies post eventum. Ik was gisteren namelijk naar een reünie van het Stedelijk Gymnasium in Leeuwarden, waar ik in de periode 1976…

Lees verder

Aldus sprak Friedrich Nietzsche

Het opus magnum van de filosoof die met de hamer filosofeerde. Vandaag (28 december 2013) is het katern Boeken van De Volkskrant iets anders van opzet dan doorgaans. Dit keer geen recensies van pas verschenen romans, dichtbundels en geschiedkundige boeken; in deze editie worden Volkskrant-medewerkers aan het woord gelaten over…

Lees verder

Ultieme vernedering

In de Aktie Maxi graai ik rond in het massagraf voor verongelukte auteurs.   Daar heb ik- hoe bestaat het De Gebroeders Karamazow bij de kladden.   ‘De spanning van een misdaadroman de wereldbeschouwelijke taal van een filosofische roman en de psychoanalyse van een psychologische roman maken De Gebroeders Karamazow…

Lees verder

Gave

In mijn tijd kon ik goed jong zijn maar de laatste jaren gaat dat steeds minder.   Raar: je zou zeggen zoiets verleer je niet zoals zwemmen of fietsen maar het lukt me niet meer.   En dan te bedenken: Vroeger kon ik jong zijn zonder erbij na te denken.

Lees verder

Beslissend punt

Die hele partij had ik al buitencategorie geslagen.   Vanuit de hoogte had Jacco Elting mijn slagen bijgestuurd.   ‘Door de knie�n, kijk naar de bal, schouder naar het net, verplaats je gewicht steeds naar voren.’   En toen: ’t beslissend punt. De wereld trok samen om de parallellen en…

Lees verder

Woudlopers

Een ademtocht zo diep dat druppen moesten volgen blies zich uit in een vogelzwerm in de knikkende kruinen. En het bos werd een schip met duizenden masten dat zacht de wereld uitdreef.   Wij waren tot de zeebodem verzonken aardmannetjes. Het licht raakte verstrooid. De reuzen van het woud spraken…

Lees verder