De Hervormde kerk van Kloosterburen, de voormalige woonplaats van mijn oma
Vandaag (26 april 2016) zou mijn oma 100 jaar zijn geworden. Helaas is zij al in 1998 overleden. Ik denk met veel warmte terug aan de vele bezoeken die ik als kind met mijn ouders, broer en zus aan haar heb gebracht. Jaren geleden schreef ik daarom dit gedicht voor haar dat ik hieronder plaats om haar te gedenken op haar verjaardag:
Oma Kloosterburen
Mijn oma
is vrij en weids geworden
al ligt zij gevangen
in medaillon
boven het Groningse landschap
samen met de kleuren
die de zon meeneemt
de dag uit
waardoor zelfs
dit logge klompland
poëzie aanneemt.
Deze middag brengt mij terug
bij mijn oma’s huisje
dat met haar mee
gekrompen is
en weer loop ik weg
van die uitvalsbasis
met mijn broer
langs eindeloze sloten
door het eindeloze land
waar wij onze jeugd
verzwerven lieten
tot waar het leven
nog niet ingepolderd was.
Na het beslechten
van een riddertwist
(wij streden voor
een edele zaak)
wachtte ons
in dat tussenthuis
een drank
die kracht teruggaf
en onze verhalen
kregen de gloed
van onze wangen.
O Noord-Gronings land
waar de horizon wegloopt
tussen twee oneindigheden uit
nooit zal ik wijder kijken
dan toen ik met mijn broer
na een langgedachte queeste
een verre vuurtoren
met zijn reuzenvinger
de richtingen aan zag wijzen
die wij nog moesten gaan.
© André Degen
