Toen mijn liefde zich gebogen had
naar de muur
waartegen zij
zich blind ging beuken
is zij niet verhard
niet vereelt nee;
zij liep uit
in soepele klimop,
verticaal stroomgebied
van de hoop
die de muur besprong
van haar slaapkamer,
bladeren om haar slapen legde
een kroon
om haar vensters
die open lagen
voor het donkere.
Ik was vergroeid
tot muurplant
dienend
om die ander
op te heffen
tot haar balkon
hem de gelegenheid bieden
bij haar
binnen te glippen.
-De nerven
in mijn sidderende bladeren
vangen elk zuchtje
van haar zoele nachtadem.
Ik houd haar boudoir
in machteloze omklemming.
Ik bekleed de buitenmuur
van mijn gevangenis
die ik niet binnen kan.
