Rimbaud zeventien jaar oud was.
Vandaag (20 oktober 2024) is het op de kop af 170 jaar geleden dat de Franse dichter Arthur Rimbaud geboren werd in Charleville in de Franse Ardennen.
Ik beschouw hem als de grootste dichter aller tijden, maar ik lijk daar alleen in te staan (hoewel er toch klinkende namen als Jim Morrison, Patti Smith en Bob Dylan zijn invloed hebben ondergaan), want op zijn verjaardag tref ik op geen enkele site een artikel of eerbetoon aan hem aan.
En wie leest hem nog, behalve misschien een handjevol ‘Laatsten der Mohikanen’: mensen die het leuk vinden om Franse gedichten te lezen.
Vandaar dat ik twee jaar geleden op 20 oktober een gedicht ter ere van Arthur Rimbaud heb geschreven:
Vergane glorie
Op de dag
dat het 168 jaar geleden is
dat Arthur Rimbaud geboren werd
dichter-ziener
wonderkind
hemelbestormer
die ons het heilig vuur voorhield
zou ik graag willen zeggen
dat hij voor generaties dichters
de Poolster is geweest
die hen leidde
door menige donkere, woelige nacht
maar helaas:
Niet één hedendaagse dichter
beroept zich op hem
geen enkele literaire site
besteedt aandacht aan hem,
geen eerbetoon,
geen pelgrimstocht
naar zijn graf in Charleville.
Zijn nagedachtenis
is overwoekerd,
zijn oeuvre ongelezen.
Ook de eeuwigheid is niet meer
wat zij ooit was.
© André Degen
Ik heb z’on vermoeden dat ze in het jaar 2133 het over ene A.Degen zullen hebben