Gisteren (14 oktober 2020) hoefde ik niet ver van huis te gaan, om een bijzondere vogel te zien: in mijn eigen woonplaats was sinds enkele dagen een hop gespot.
Dat is wel eens anders geweest: ik ben naar Zwolle gereden voor het zien van de sperweruil, ik ging in 2010 – eveneens per auto – naar Alkmaar voor het zien van de baltimoretroepiaal, ik stond jaren geleden eens om 6.00 u. op om op tijd de boot naar Vlieland, waar de sneeuwuil was gespot, te kunnen halen en ik aanvaardde in 2012 de tocht naar Texel om de morinelplevier voor mijn kijker te krijgen.
Nu hoefde ik dus de stad niet eens uit: de hop was gesignaleerd op nog geen drie kilometer van mijn huis.
Het begon alweer aan mij te knagen: had ik niet weer eens te lang gewacht om de vogel te gaan zoeken? Zo meteen was hij weer gevlogen, zoals me dat helaas vaker bij zeldzame soorten gebeurd is.
Ik had een klus tot 17.10 u. en toen haastte ik mij naar huis om op waarneming.nl te controleren of medespotters nog recente waarnemingen hadden gedaan. En ja, die waren er tussen 17.00 u. en 17.30 u. nog geweest. Dus ging ik op de fiets naar ‘Industriebuurt Groningen’, inderdaad bepaald niet de meest idyllische plaats voor het spotten van vogels.
Ik maakte verschillende rondjes in het gebied, maar ik zag geen Upupa epops en ook geen reuring van zich verplaatsende vogelaars. Dus raadpleegde ik nog maar eens de site waarneming.nl. Er was om 17.40 u. nog een waarneming gedaan en op dat moment was het 17.49 u.
Ik maakte daarom nog maar eens een rondje en toen, achter het bedrijf Decathlon, op een parkeerplaats achter het gebouw, zag ik enkele mensen op hun buik liggen, die een fototoestel met een telelens ter grootte van een mortier op iets voor hen richtten. Dat kon niet missen. En inderdaad.
In een weinig natuurlijke omgeving was de vogel driftig in de voegen tussen grijze klinkers aan het pikken, te midden van pallets, plastic en fabrieksloodsen.
Begrijp me goed, ik was blij deze prachtig getekende vogel van zo dichtbij te mogen zien, maar dat hij opdook in een omgeving die zo ver aflag van zijn eigenlijke leefgebied (open bossen tot grassteppen en woestijnachtige omgevingen) maakte me toch wat weemoedig.
Over het leefgebied van de hop trouwens nog even dit. Op Wikipedia kwam ik deze zin daarover tegen: ‘De hop is een insectenetende weidevogel’. Dit bevreemdde mij nogal. Ik heb in mijn leven verschillende keren de Upupa epops gezien, maar dat was zeker niet in een weide-omgeving. Maar goed, dit terzijde.
Was het geen dramatische degeneratie van de natuur in het algemeen en van deze vogelsoort in het bijzonder dat deze hop zich blijkbaar thuis voelde op een bedrijventerrein, waar mensen heen en weer liepen en auto’s langs reden?
Nou ja, ik moest mijn observatie maar niet laten verduisteren door dit soort sombere bespiegelingen en gewoon maar genieten van de pracht van de gezond ogende vogel. Wat ik dus maar deed.
Vandaag (15 oktober 2020) is hij trouwens alweer enkele keren gespot. Decathlon is dus voor even ‘hopspot’! (oei, dat is wel een erg slechte woordspeling tot besluit!)
