dat de knoop tijdens het lopen weer losgaat!
Is er nog nieuws? Jawel. Goed nieuws, zeer goed zelfs. Spreek maar gerust van blijde tijding.
Jullie denken nu: ja, hij bedoelt dat het vandaag (14 april 2017) Goede Vrijdag is en dat betekent dat er voor ons stervelingen een toegang tot God is, dankzij de opoffering van onze Heer en Heiland Jezus Christus van Nazareth.
Dat is wel zo, maar dat bedoel ik niet. Nee, het goede nieuws is dat we na lange tijd weer eens mogen profiteren van een Onderzoek Dat De Mensheid Vooruit Helpt. En het is niet zomaar een lokaal nieuwtje, nee zeg: als zelfs het Franse dagblad Le Figaro er melding van maakt, dan weet je: we hebben een scoop van jewelste te pakken.
Wat blijkt? Voor het eerst in de wereldgeschiedenis hebben wetenschappers aangetoond waarom veters weer losraken na het strikken. Zo. Jawel. Laat dat maar even op je inwerken, jongens en meisjes. Dit is minstens zo opzienbarend als de snaartheorie, laten we wel wezen.
We gebruiken al duizenden jaren schoenveters (tenminste als we de website feetuniqueveters.nl (wie kent die niet?) mogen geloven, maar we moeten het jaar Onzes Heeren 2017 bereiken om erachter te komen waarom gestrikte veters tijdens het lopen losraken!
‘Doordat mensen tijdens het lopen bij iedere stap met hun schoenen op de grond stampen, worden er subtiele krachten uitgeoefend op gestrikte schoenveters, die daardoor steeds losser komen te zitten’, lees ik op nu.nl.
Het is onderzocht door mechanical engineers (hoe heten die eigenlijk in het Nederlands? ‘Bewegingsleeringenieurs’?) van de Universiteit van Californië en dan is het WAAR.
Er is zelfs een proef met een op een loopband rennende proefpersoon voor uitgevoerd. Door toedoen van de zwaartekracht, bleek tijdens die proef, strekt de knoop in je veter zich uit, om vervolgens weer te ‘ontspannen’. Daardoor wordt de knoop gaandeweg losser.
Ondertussen wordt door de zwaaiende beweging van de benen ook een kracht (inertie) uitgeoefend op de uiteinden van de veter. En die twee krachten liggen dus ten grondslag aan het losraken van een veter.
Wie het naadje van de kous c.q. het vezeltje van de veter wil weten, klikke hier (maar ik vond het artikel over zo’n onbetekenend onderwerp eerlijk gezegd te lang om tot mij te nemen).
Zo, met de wetenschap dat de mensheid weer een eindje vooruit geholpen is kunnen we de Paasdagen wel in!
